REVIEWS

GOD OF WAR

Superior form of art

Credits roll. Reassembly and time necessary to sort and assemble thoughts into words to be captured on digital paper to describe the experience. Because that is the only way I can describe God of War, first released in 2018 on PlayStation and finally making an appearance on the PC platform. Sony, after its pilot releases, saw that there was a huge market share on PC that had been left untapped for years. The "one console-one ecosystem" barriers have been broken as the gaming landscape has changed radically and is slowly homogenizing. The result is that we can experience gems that stand as worthy representatives, benchmarks for the hobby, the industry, and the larger Art. The following text offers as few spoilers as possible, which is extremely difficult without describing the greatness of the game's narrative.

The Curse of Saturn

For someone who has had no contact with consoles whatsoever, and only a superficial contact with the previous installments in the series, God of War is quite forgiving in introducing them to its spirit. Indeed, I don't know anything about the lore beyond that Kratos was the butcher of the Greek Pantheon, but knowing the background has very little impact on the player's ability to follow the story. Santa Monica Studio's decision was to tell a new story with new mechanics that broke away from the prequels. The main plot that the game deals with is the father-son relationship, the relationship between a veteran warrior (let alone when he is the god of war himself) and a child.

Kratos is holding a bag of ashes and looks at it solemnly.
Starting with doricity and laconicity.

This pattern of history is nothing new. Both literary and cinematic milestones have this binary system as their central figure such as: Road to Perdition, Logan and of course the unsurpassed Lone Wolf and Cub (I refer friends to read the volumes published by Dark Horse) are some of them. The focus is on the hero who has seen it all, who has been through fire and iron to get to where he is alive, but not unscathed. His every skill, every instinct is honed, his bloody art has reached its peak. At the same time, the child is showing his abilities and possibly his potential to follow the same path. Depending on the scenario, he is the personification of youthful impatience, innocence, the raw power of youth, or a combination of all of these. Most importantly, the child is the anchor of the hero's spiritual serenity, the softening of his angles: a reunion with his lost humanity as he tries to initiate him into what it took him a lifetime to learn.

Kratos and Atreus are rowing. There is a statue remnant seen in the scene.
The periods when we will be called upon to row are never dull. Either visually or aurally. Few times I preferred fast travel.

This is the main plot point of God of War. Kratos, fearing the Curse of Saturn to Jupiter when he killed him that his descendants would always have the same fate as him, he retreated to the Northern Lands to avoid his destiny. The game begins years later when we are gathering wood for the funeral pyre we are preparing for Kratos's recently deceased wife. Alongside the "boy" Atreus, son of Kratos, prepares the materials and braces for the fulfillment of his mother's last wish: to scatter her ashes on the highest peak of the world. Shortly before this happens, Kratos receives a visit from the Stranger an enigmatic figure on the verge of paranoia, if he has not already overcome it, who after some cryptic words attacks our hero.

Kratos has locked hands with the Stranger. The earth has shattered beneath them.
When the earth trembles under their feet...

After a subtle and clever tutorial, we are on our way to the highest peak in the world, together with Atreus. Along the way we will find many obstacles, but also allies. But always at the heart of it all, human relationships are examined and how ephemeral they are as much as life itself (even if it is of the gods). In the foreground, Kratos' relationship with Atreus is examined with insightful and inventive direction that aims to stir the emotions. Kratos goes from being a seemingly cruel shark to letting go of his inner conflict, his need to bond with his son despite his own fear of him, his search for and externalization of fatherhood. Gradually he reexamines his value system, and although he does not perform a 180-degree turn to become a... marulocard, he finds his balance with the... boy. Both reexamine their relationship and how it is framed by the secondary characters.

Kratos is seen speaking to the Witch of the Woods. In the background Atreus is playing.
Great attention has been paid to the direction. Regardless of whether the gimmicks are quite old, the result has the desired impact.

Trip to the Nordic Countries

One very important element that we've only mentioned so far is that the game is set far away from Greece and takes place in some unspecified location in the North. According to Norse mythology this place is the Midgard, that is, the Earth where mortals live. GoW takes a fresh look at all the mythology of the Nordic countries. The true achievement of how much work the game's writers have done on world-building is not apparent until the credits roll. We're talking about a huge undertaking, given that the original material (unlike Greek/Roman mythology) is extremely limited: the two texts from which we draw sources and knowledge are only the Poetic Edda (Codex Regius, a collection of 31 poems) and the Prose Edda (written by the Icelandic scholar, Snorri Sturluson). I had the happy coincidence of reading Neil Gaiman's Norse Mythology at the same time (highly recommended as an anthology-reading) and the result was beyond impressive as I experienced it.

The heroes are shown to speak with the World Serpent.
Just. Awe.

Another factor contributed to this: as opposed to the typical practice of "quickly watching the main quest, maybe a couple of side quests" to write the review, I watched almost the whole game. Of course, I couldn't help it, since I couldn't put the controller down (yes, the experience is better with it), but every interval, every trek while exploring GoW's open-world environment was filled with a story, an element from the Norse legends. At about 47 hours (just a bit of way off 100%) I can't say I was bored for a moment. The rhymes between Atreus and Kratos and later access to an NPC offered small but refreshing drops that both quenched and increased my thirst for a little more storytelling. The result was that by the time I reached the end, I had largely absorbed the majority of the dialogue and was engrossed in the game's world. The impact of the ending was even greater... I highly recommend anytime you think you want to see the main plot development, stray. Take the boat and paddle into the main area of the game. Do any side quest. It can only contribute positively to the game's climax, trust me.

The heroes are scaling a colossal hammer. The scene is taking place in a frosty environment.
There is no shortage of sequences where we feel really tiny in front of the world in which we have found ourselves the protagonists.

The coherence of the gameplay systems

Of course it wouldn't make any sense if GoW excelled in dramaturgy and world-building and didn't have comparable gameplay mechanics. And there's a perception that the game is nothing but a giant cutscene with in-game engine cutscenes of 20 minutes. The latter couldn't be further from the truth: despite the existence of some cutscenes (along the lines set by Fahrenheit with some existence of QTEs) GoW remains a hack-n-slash action title, introducing RPG elements, along with several doses of exploration (along the lines of Tomb Raider for collectibles). Indeed, it will be a very rare occasion when you will be bored and have nothing to do. The map is teeming with places that invite you to explore: lost treasures, high challenge battles with their corresponding rewards, side quests and so on.

Kratos is starting an encounter with a Valkyrie.
The game is so brilliantly designed that it offers its actual challenges as completely optional battles. Every battle with the Valkyries could be described as Dark Souls-lite in difficulty.

Of course, a title with the word "war" could not be without battle. The combat system is the most complete and complete I've come across in a game of this genre in recent years. I was initially quick to compare it to its near-contemporary Star Wars: Jedi Fallen Order, but that would be an unfair comparison for both, as Star Wars tries to approach combat from a different angle, while GoW is clearly superior. The plethora of moves, different approaches (magic, unarmed combat, axe masteries) and even the moveset itself provide them with the most satisfying experience. And while there is a fairly respectable range of enemies, it alternates to push us on a case-by-case basis to reassess the situation and use the right counters. And for fans of grind and combat gauntlets, the game provides two optional areas in which we can collect materials to build the best possible equipment.

Demonstration of the skill system.
It takes a bit of practice, but by the end you'll be able to use all the tools in your arsenal!

The equipment comes and snaps onto the system of builds. Having Atreus opens up the options and we now have the ability to use rune magic, in addition to the basic stats that determine energy, health, etc. This allows us to customize our playstyle to suit us: either by investing in magic attacks that unleash a lot of damage but are in cooldown (runic attacks), or in attacks that take a more conventional approach. On the plus side, the crafting system remains fairly simple and accessible while resources for end-game armor sets (with the exception of one that is grindable) remain exclusive to them. In other words, you won't have to search for resources and reserve them for an end-game item, because it usually has specific resource requirements that can't be used in turn elsewhere.

Demonstration of the Equipment system. Kratos is shown to wear Epic gear.
I admit that at first I was overwhelmed by the equipment system, but once I started reading and understanding the sets, it became second nature. The game leaves plenty of room for experimentation with builds, depending on your preferred gamestyle.

If I were to conclude this glowing review (which is what it's all about if you haven't realised) it's that Sony has paid a huge amount of attention to the optimisation issues to make the title run smoothly. Unlike Horizon Zero Dawn which suffered from serious optimisation issues with CPU bottlenecks and stuttering, God of War ran seamlessly at 1440p on a system about six years old (AMD FX-8370 4.34 GHz, 16GB RAM, Win10 64-bit, Nvidia GeForce GTX 1080Ti). As the images suggest, quality discounts were negligible, and the framerate was consistently above 42 fps, reaching 55 several times. All of this blends together under the tunes of Bear McCreary (known for his work on Battlestar Galactica, among others), while the sound remains stellar in the voice-overs and their delivery as well.

Kratos looks at a temporal rift.
From the various collectibles you will find in the world. This one needs... patience.

Ultimately, in a game like God of War, too much talk is too much. The title deservedly holds the title of the year for 2018even against the behemoth that goes by the name Red Dead Redemption 2. In the eye of the cyclone, the binary system of characters, the narrative shines with various tricks. I dare say that there are parts that borrow elements from Angelopoulos himself, leaving the player-viewer to compose the scenes which have not played out before him, as in a well-written book. The scale of the narrative, the divine but always human Kratos, the "boy" who sees everything with childlike enthusiasm, all this offers the player a thrilling story that has at its heart the most human and natural relationship between a parent and his child. Regardless of preference, God of War is a must-see title.

RATING - 99%

99%

Divine

God of War merges all of its gameplay elements into one excellent package, dressed in unparalleled direction and amazing storytelling. Benchmark for each and all its elements and still fresh in 2022.

Παύλος Γεράνιος

A native of Hyperborea, Pavlos has long since experienced interaction with the screen. The first games he remembers playing were Gran Prix, Test Drive, Digger and Flight for DOS at a time when most people now had Windows... This didn't deter him and he loved the Mother Platform from the very first moment. He also dabbled in the barren fringe of consoles (always at friends' houses, never his own), but it was the PC that kept him going. A lover of quality titles from all genres, he believes how the story and what the game as a medium wants to say is the main thing, not the label. There are always the exceptions of course...

56 Comments

  1. Δυνατό κείμενο και με βρίσκει απόλυτα σύμφωνο. Είμαι ακόμη στην πολύ αρχή του παιχνιδιού και λόγω των συνθηκών προχωράω ως κούτσαυλη χελώνα, αλλά ακόμα και η εικοσάλεπτη συνεδρία, καθηλώνει.

  2. Δηλαδή ΕΜΠ1, ΕΒΓ1 ον ρηπήτ σα να μην υπάρχει αύριο..

    [SPOILER=”NSFW”]
    [IMG]https://pbs.twimg.com/media/EfAmucNX0AE2ANo.jpg[/IMG][/SPOILER]

  3. Το παίγνιο φαίνεται σούπερ και εύγε για το “δοκίμιο” [USER=102592]@Northlander[/USER], αλλά το μυαλό μου αυτή τη στιγμή είναι “κολλημένο” αναμένοντας το σωστό πατσάρισμα του Dying Light 2 για να προβώ σε αγορά, οπότε η αγορά του Κοτ-οφ-γουόρ θα καθυστερήσει κάπως για μένα.

    Πολύ καλά τα νέα και για το optimization όπως αναφέρεται. Φαντάζομαι ότι σε ανάλυση 1080p, με core i7 6700K και GTX 1070, ένα 50άρι fps θα το πιάνει…

  4. [LIST]

  5. Τι 99%??!!! Εάν ήταν πραγματικά καλό παιχνίδι, θα είχε βγει στην Master πλατφόρμα εξαρχής και όχι σε κάτι peasant tv accessories. -10% στην βαθμολογία!
  6. Κυκλοφορεί σε κάτι ψευδό επικά μαγαζιά. Εάν ήταν πραγματικά καλό παιχνίδι, θα υπήρχε διαθέσιμο μόνο στον ναό! Όπως τα αυθεντικά Gucci τα βρίσκεις μόνο σε υψηλής αισθητικής γκαλερί και όχι στο παρτέρι της λαϊκής!(*) -10% στην βαθμολογία!
  7. «το χειριστήριο κάτω (ναι, η εμπειρία είναι καλύτερη με αυτό),». Όπως έχουμε ξαναπεί, οι πραγματικοί gamers το παίζουν (το παιχνίδι, ε!) μόνο με πληκτρολόγιο/ποντίκι. -10% στην βαθμολογία!
  8. (Να τονίσω επ’ ευκαιρία, ότι μετα και το πρόσφατο ίδιο ατόπημα του Ναυάρχου, ότι η συντακτική ομάδα του RQ, δείχνει ανησυχητικά σημάδια κονσολοποιησης! Μην αλλάξουμε το όνομα σε RageQuitPC, έτσι?)

  9. Για τι καλό optimization τσαμπουνάτε, ωρε? Εάν δεν τρέχει σε 144Ηz στα 4Κ στην 970 του shredder, δεν έχει καλό optimization! -10% στην βαθμολογία!
  10. Δεν είναι RPG! -10%
  11. Δεν είναι turn-based! -10%
  12. Δεν είναι turn based RPG! -10%
  13. [/LIST]

    Τελική βαθμολογία 29%. Και πολύ του είναι αλλά τελος πάντων, είμαι στις καλές μου σήμερα!

    *Με έβαλε η γυναίκα μου να δούμε την ταινία, ακόμα να συνέλθω 😥

    [SPOILER]
    Πολύ καλό το review Βόρειε 🙂
    [/SPOILER]

  14. Δεν είναι μέτρο σύγκρισης αλλά το είδε περιστασιακά και η σύζυγος και έμεινε άναυδη από τα production values και την όλη σκηνοθεσία. Το παιχνιδι είναι σημείο αναφοράς για cinematic narrative

  15. [USER=103716]@Dim Gian Bot[/USER] , σε 1080p η ηρωική 1070 θα δώσει άνετα 70-80fps σε original settings, αλλά είναι πάνω απο 60 και σε high. Ακόμα και τα Ultra παλεύονται με 45-55fps. Εγω τελικά έκανα custom settings με μίξη high-ultra και έχω σχετικά σταθερά 60. Εντύπωση μου κάνει πως κάποιες μικρές πτώσεις στα fps συμβαίνουν κυρίως σε εσωτερικούς, περιορισμένους χώρους, και όχι σε ανοιχτές περιοχές με μεγάλο draw distance.

  16. [QUOTE=”Great0ldOne, post: 591492, member: 102687″]
    [USER=103716]@Dim Gian Bot[/USER] , σε 1080p η ηρωική 1070 θα δώσει άνετα 70-80fps σε original settings, αλλά είναι πάνω απο 60 και σε high. Ακόμα και τα Ultra παλεύονται με 45-55fps. Εγω τελικά έκανα custom settings με μίξη high-ultra και έχω σχετικά σταθερά 60. Εντύπωση μου κάνει πως κάποιες μικρές πτώσεις στα fps συμβαίνουν κυρίως σε εσωτερικούς, περιορισμένους χώρους, και όχι σε ανοιχτές περιοχές με μεγάλο draw distance.
    [/QUOTE]

    Τέλεια! Ευχαριστώ που το μοιράστηκες μαζί μας. Όταν έρθει η ώρα, ενδεχομένως να σε ενοχλήσω για τα custom settings που έκανες.

    Τώρα, βέβαια, που κοίταξα τα system requirements του παιχνιδιού στο Steam, είδα ότι στα recommended αναφέρει την 1060 με τα 6 γίγα μνήμης. Επομένως, η 1070 με τα 8 δεν θα έχει να φοβηθεί τίποτα. Γνωρίζουμε όμως σε τι settings και ανάλυση αναφέρονται τα recommended;

    Όσο για τις μικρές πτώσεις των fps στους εσωτερικούς χώρους, μήπως οι χώροι αυτοί έχουν “βαριά” textures;

  17. [QUOTE=”Dim Gian Bot, post: 591494, member: 103716″]
    Όσο για τις μικρές πτώσεις των fps στους εσωτερικούς χώρους, μήπως οι χώροι αυτοί έχουν “βαριά” textures;
    [/QUOTE]
    Θα έλεγα ότι ναι. Το παιχνίδι είναι πληθωρικό ακόμη και στο πιο κλειστό χώρο. Πανέμορφο, οπότε δεν είναι παράλογο να βαραίνει σε σημεία.

  18. Η rx580 το τρέχει άψογα με το fsr ενεργοποιημένο σε quality. Υψηλότατα προνταξιον βαλιους και ωραίο παιχνίδι.
    Επίσης, πολύ καλό το review…Μικρέ!! :p

  19. Το πόσες διαφορετικές έννοιες και συναισθήματα κατορθώνει να βάζει ο Κράτος σε κάθε εκφορά του ‘Boy’, συγκρίνεται μονάχα με το εύρος έκφρασης των μουγκρητών του Κλίντ, πάντως.

  20. [QUOTE=”Borracho, post: 591506, member: 102590″]
    Το πόσες διαφορετικές έννοιες και συναισθήματα κατορθώνει να βάζει ο Κράτος σε κάθε εκφορά του ‘Boy’, συγκρίνεται μονάχα με το εύρος έκφρασης των μουγκρητών του Κλίντ, πάντως.
    [/QUOTE]

    Ξέρεις που έμεινα εγώ μλκς με το παιχνίδι; Σε σημείο που ο Κράτος δεν είπε τίποτα. Είναι βαριά στην πρώτη ώρα του παιχνίδιου, δεν νομίζω να σποϊλεριάζω κάτι. Ρωτά ο μικρός γιατί διάλεξε η μάνα του τα δέντρα για το pyre. Η σιωπή του Κράτος κουβαλάει τόνους συναισθήματος και τόνους σκηνοθετικής μαεστρίας από το dev team. Είναι κάτι τέτοιες στιγμές που κάνουν το God of War, να είναι κάτι παραπάνω από ένα κορυφαία σχεδιασμένο παιχνίδι. Άξιο το 99% του Παύλου.

  21. Εκεί πιστεύω ότι ξεπερνάει κάθε προσδοκία το παιχνίδι. Από εκεί που ο Kratos ήταν ο πλέον κατάλληλος αντιπρόσωπος της τσαντισμενης κρεατινίνης μεταμορφώθηκε σε έναν δωρικό καρχιολη που έχει δει τα πάντα και κατά κύριο λόγο παλεύει με το χειρότερο του δαίμονα: τον ίδιο του τον εαυτό για να μπορέσει να προσεγγίσει το παιδί του. Συνειδητοποιεί ότι έχει μια γαμημενη ανηφόρα να δρασκελίσει για να καταφέρει να πετύχει κάτι καινούργιο ενώ έχει κάνει τόσα και τόσα.

    Δεν μπορώ να πω περισσότερα, ούτε θέλω να μιλήσω από high horse αλλά το σενάριο χτυπάει ΤΡΕΛΕΣ χορδές σε γονείς. Τεράστιο introspection.

  22. Αυτό με τις σιωπές που επισήμανες, Γκού, είναι απίστευτο. Ξεκινάει να πει κάτι, ανασαίνει βαριά και δε μιλάει. Στην αρχή νόμιζα πως το φανταζόμουν, μετά κατάλαβα. Είμαι περίεργος πάντως να δω τί δραματουργία θα ξεδιπλώσει. Δηλαδή ναι μεν η χημεία και η γραφή μεταξύ Κράτου και Ατρέα είναι φοβερή, αλλά με χαλάει λίγο το τόσο, εκ πρώτης όψεως, ‘μυθολογικό’ θέμα. Δεν μπορεί όμως, τόσοι κατασκευαστές πλυντηρίων, κάτι θα ξέρουν. Θα επανέλθω μετά το εικοσάωρο. Εκεί, το 2023 😀

  23. Όταν τελειώσεις την πρώτη περιοχή στην οποία ταξιδεύεις μακρυά από τη Midgard, και συγκεκριμένα ένα σημείο της, θα καταλάβεις και την αναφορά στον Αγγελόπουλο και την Ταινία της Σιωπής (Μέρες του ’36).

  24. Αυτά είναι τα game της Sony. Κινηματογραφική εμπειρία που δεν το βρίσκεις εύκολα σε τίτλους και αυτή είναι η μεγάλη της διαφορά με τα game του xbox

  25. Αν δεις όλην την ιστορία του Santa Monica Studio ήταν επειδή ήθελε να φύγει από τη ρετσινιά και την ομπρέλα της Sony. Ο παραγωγός μικρή συμμετοχή σε αυτήν την επιτυχία είχε, το χρεώνω καθολικά στα μυαλά εκεί στη Santa Monica.

    Είναι σαν να λέμε ότι η Bethesda βγάζει απίστευτες single-player FPS επιτυχιαρες επειδή έχει το όνομα της πάνω στα πρόσφατα Wolfenstein και Doom.

  26. [QUOTE=”Northlander, post: 591487, member: 102592″]
    Δεν είναι μέτρο σύγκρισης αλλά το είδε περιστασιακά και η σύζυγος και έμεινε άναυδη από τα production values και την όλη σκηνοθεσία. Το παιχνιδι είναι σημείο αναφοράς για cinematic narrative
    [/QUOTE]

    Που να παίξει και φωλγκάηζ δηλαδή..

  27. [QUOTE=”Northlander, post: 591531, member: 102592″]
    Αν δεις όλην την ιστορία του Santa Monica Studio ήταν επειδή ήθελε να φύγει από τη ρετσινιά και την ομπρέλα της Sony.
    [/QUOTE]

    Τι εννοεις, ποια ρετσινια; Ο τιτλος οπως και 3 προηγουμενοι main της σειρας ειναι system seller για την καθε γενια playstation. Ο τιτλος φτιαχτηκε το 2018 για να κρατησει τη σημαια του PS4. Η Sony πληρωνει τους μισθους τους δεν ειναι μονο publisher.

    Το οτι βγηκε 4 χρονια μετα στα PC δεν σημαινει πως φτιαχτηκε για να ικανοποιησει το PC κοινο, παραδειγμα η εκπληκτικη δουλεια που εκαναν στη μαχη και στο feedback που δινει στο Dualshock 4.

    Αν εξετασεις τα πρωην exclusives του PS4 HZD, Uncharted, Spiderman, GoW, Tsushima, Last of Us θα δεις πως ολα εχουν δωσει μεγαλη εμφαση στην “κινηματογραφικη εμπειρια” κατι που ειναι χαρακτηριστικο ολων των in-house games της Sony.

  28. [QUOTE]
    Santa Monica Studio was founded in 1999 by Allan Becker, a long-time Sony employee who wanted “to break out of the corporate Foster City group” of Sony Computer Entertainment.
    [/QUOTE]
    [URL=’https://en.m.wikipedia.org/wiki/Santa_Monica_Studio’]Πηγή[/URL]

    Δεν διαφωνώ ότι έχουν κάνει κάτι διαφορετικό ή ότι δεν ήταν system seller και Sony-exclusive, αλλά πιστεύω ότι το credit πάει περισσότερο στο dev studio πάρα την ίδια τη Sony. Ο διαχωρισμός “έτσι θα φτιαχνουν στη Sony, σκατουλες π.χ. στην Nintendo” είναι λίγο άκυρος imho.

  29. Κι ομως η καθε πλατφορμα δινει κατευθυνση.

    Βλεπεις πως ειναι τα Xbox games τα PS games και τα Nintendo games. Ο διαχωρισμος υπαρχει και ειναι εμφανης και σιγουρα καθολου τυχαιος.

    Το GoW εκτος απο system seller, exclusive ειναι και Sony made. Φυσικα και οι devs εκαναν εκπληκτικη δουλεια μεν με τους πορους της Sony δε.

  30. Βλέπω το God of War πρωτοσέλιδο (τρόπος του λέγειν) στο site και θυμάμαι τις ομηρικές μάχες που έδινα πριν από χρόνια στο forum του PC Master με κονσολολάγνους συντάκτες που ήταν σίγουροι ότι το PC gaming είχε τελειώσει. Βρε πώς αλλάζουν οι καιροί! Έχω κουραστεί να δικαιώνομαι σε όλα, καταντάει βαρετό.

  31. Να υποθέσω οτι αυτοί οι κονσολολάγνοι συντάκτες ήταν και νιντεντακηδες συγκεκριμένα aka υποστήριζαν κάτι ήδη τελειωμένο;

  32. [USER=102802]@kara[/USER] Είναι μεγαλύτερη συζήτηση που άπτεται τελικά ποιος έχει το μεγαλύτερο μερίδιο. Δεν παραγνωριζω τη συνεισφορά του ρευστού, αλλά αν δεν ήταν μονάδες και οι ιδέες τους για να φτιάξουν το παιχνίδι λίγη σημασία θα είχε το χρήμα.

  33. Δηλαδή είναι καλύτερο από το Πλαντ Ρέητς; Ή έστω το Θορ Ράκναρο;
    Πουνιές πέφτουν καθόλου ή τηγανίτα τίποτα;
    Θα του έβγαζα πάντως 10 μονάδες επειδή δεν έχει μωβ καραφλούς κακούς και tb μάχη.

  34. [QUOTE=”bald_killer_clone, post: 591559, member: 103348″]
    Διαβάζοντας το κείμενο περίμενα 100%. Κλαψ, λιγμ.:(
    [/QUOTE]

    Κι εγώ, το περίμενα τέλειο. Είναι προφανές λοιπόν ότι κάπου χωλαίνει με τέτοια βαθμολογία.

  35. [QUOTE=”Adhan, post: 591561, member: 102612″]
    Πουνιές πέφτουν καθόλου ή τηγανίτα τίποτα;
    [/QUOTE]

    Ένα build όπου βαράς μόνο με γροθιές για γρήγορα stuns πρέπει να είναι πολύ εφικτό.

  36. [QUOTE=”soad667, post: 591562, member: 102682″]
    Κι εγώ, το περίμενα τέλειο. Είναι προφανές λοιπόν ότι κάπου χωλαίνει με τέτοια βαθμολογία.
    [/QUOTE]
    Double-post, because I am a noob.

    Το 100% δεν μπήκε διότι ξέρω ότι κάποτε θα τελειώσει. Επίσης, με άφησε με τεράστιο cliffhanger, θέλω το Κότοβγωρ Ραγκναρώ χτες!

  37. [QUOTE=”Northlander, post: 591564, member: 102592″]

    Το 100% δεν μπήκε διότι ξέρω ότι κάποτε θα τελειώσει. Επίσης, με άφησε με τεράστιο cliffhanger, θέλω το Κότοβγωρ Ραγκναρώ χτες!
    [/QUOTE]
    Με αυτη τη λογική, ένα late review του Half Life 2 σήμερα, πόσο θα έπαιρνε?

  38. Δεν θα έπαιρνε με όλη τη σοβαρότητα που (δεν) με διακατέχει.

    Ετεροχρονισμένα είναι πάρα πολύ δύσκολο να κρίνεις ένα έργο τέχνης, διότι έχεις και τη στερνή γνώση του πόσο επιδραστικό είναι. Γελάμε που ο Freeman είναι μούγκα στη στρούγκα, αλλά υπάρχει λόγος και εδραίωσε καταστάσεις που είδαμε μετέπειτα σε άλλα έπη, π.χ. πρόσφατο Prey.

    Σε τελική ανάλυση οι βαθμολογίες είναι εκεί για να δώσουν ένα μετρήσιμο μέγεθος και είναι αναγκαίο κακό. Και το Witcher 3 και το God of War είναι παιχνιδάρες και πρέπει να τα παίξει ο ΚΑΘΕΝΑΣ ανεξαρτήτως προτίμησης είδους. Το ότι αποτυπώνεται η προηγούμενη πρόταση με ένα ξερό 100%, μειώνει την ίδια την αξία των Καλλιτεχνημάτων όσο και της απόπειρας… μαθηματικοποίησης.

  39. Κι εγώ υπέθεσα ότι ήταν επειδή δεν είχε αρκετές τρίχες στη πλάτη ο Κράτος και υπήρξε θέμα ταύτισης.

  40. [QUOTE=”Northlander, post: 591555, member: 102592″]
    [USER=102802]@kara[/USER] Είναι μεγαλύτερη συζήτηση που άπτεται τελικά ποιος έχει το μεγαλύτερο μερίδιο. Δεν παραγνωριζω τη συνεισφορά του ρευστού, αλλά αν δεν ήταν μονάδες και οι ιδέες τους για να φτιάξουν το παιχνίδι λίγη σημασία θα είχε το χρήμα.
    [/QUOTE]

    My 2 cents

    Δεν είναι μόνο το ρευστό. Για παράδειγμα είχαν 5 χρόνια να κύκλο ανάπτυξης, πως θα ήταν το game αν είχαν μικρότερο περιθώριο. Σκέψου το Ragnarok να είχε release date πέρσι για να συμπέσει με το PS5. Οι ιδέες και το κάθε παραδοτέο παίρνει πράσινο φως από την Sony μιας και μιλάμε για in-house studio. Πολλές φορές ιδέες πάνε μπρος-πίσω και καλυτερεύουν. Αλλά και σε πιο τεχνικά θέματα, το γεγονός πως το game θα βγει στο playstation σημαίνει πως θα δεις όσα VFX σηκώνει τίποτα παραπάνω. Εκεί που θέλω να καταλήξω είναι πως το παιχνίδι είναι Sony σε πολλαπλά επίπεδα χρηματοδότηση, τεχνικά και design choices (αφού θα πρέπει να υπάρχει τελική έγκριση).

    Αυτό φυσικά δεν μειώνει το μεγαλείο, το όραμα και την εκτέλεση της Santa Monica.
    [QUOTE=”Northlander, post: 591531, member: 102592″]
    Ο παραγωγός μικρή συμμετοχή σε αυτήν την επιτυχία είχε, το χρεώνω καθολικά στα μυαλά εκεί στη Santa Monica.
    [/QUOTE]
    με αυτό διαφωνώ. Το game development σε ΑΑΑ επίπεδο έχει πάρα πολλά moving parts και δεν είναι τόσο εύκολο να προβλέψεις το αποτέλεσμα αν αφαιρέσεις έναν παράγοντα.

  41. [QUOTE=”kara, post: 591572, member: 102802″]
    Δεν είναι μόνο το ρευστό. Για παράδειγμα είχαν 5 χρόνια να κύκλο ανάπτυξης, πως θα ήταν το game αν είχαν μικρότερο περιθώριο. Σκέψου το Ragnarok να είχε release date πέρσι για να συμπέσει με το PS5. Οι ιδέες και το κάθε παραδοτέο παίρνει πράσινο φως από την Sony μιας και μιλάμε για in-house studio. Πολλές φορές ιδέες πάνε μπρος-πίσω και καλυτερεύουν. Αλλά και σε πιο τεχνικά θέματα, το γεγονός πως το game θα βγει στο playstation σημαίνει πως θα δεις όσα VFX σηκώνει τίποτα παραπάνω. Εκεί που θέλω να καταλήξω είναι πως το παιχνίδι είναι Sony σε πολλαπλά επίπεδα χρηματοδότηση, τεχνικά και design choices (αφού θα πρέπει να υπάρχει τελική έγκριση).
    [/QUOTE]

    Η δική μου μικρή ένσταση είναι ότι η συνταγή για να παραδώσεις ένα παιχνίδι υψηλής ποιότητας δεν είναι αποκλειστικότητα της Sony. Δεν πιστεύω δηλαδή ότι η Sony κάνει κάτι που οι άλλες εταιρίες δεν μπορούν να κάνουν. Για να δώσω ένα παράδειγμα με παιχνίδια που έχω παίξει, σε επίπεδο ποιότητας και παραγωγής δεν πιστεύω ότι το Forza Horizon 4 έχει να ζηλέψει κάτι από το Horizon: Zero Dawn.

    Κατά τη γνώμη μου, αυτό που έκανε εξαιρετικά η Sony ήταν να διαβάσει σωστά και να γεμίσει το κενό που άφησαν οι υπόλοιποι publishers. Όταν οι υπόλοιπες εταιρίες άρχισαν να επικεντρώνονται στο νεανικό κοινό του Fortnite και στις microtransactions των live service games, η Sony στόχευσε στο κοινό των σιτεμένων singleplayer gamers και δικαιώθηκε απόλυτα. Τα περιπαικτικώς αναφερόμενα ως “sad dad games” της Sony στοχεύουν απευθείας τον 30φεύγα gamer που πλησιάζει στην κρίση μέσης ηλικίας και θέλει τα games του να μεγαλώσουν με αυτόν.

  42. :unsure::unsure: Από πότε ο 30 φεύγα πλησιάζει την κρίση μέσης ηλικίας;; also πως ορίζουμε τον 30φεύγα;

    για ένα φίλο ρωτάω

  43. [QUOTE=”ccwr, post: 591580, member: 102829″]
    :unsure::unsure: Από πότε ο 30 φεύγα πλησιάζει την κρίση μέσης ηλικίας;; also πως ορίζουμε τον 30φεύγα;

    για ένα φίλο ρωτάω
    [/QUOTE]

    Βασικά ήθελα να περιγράψω διακριτικά τον Northlander και τον Borracho αλλά ορίστε, τους έβγαλες στη σέντρα τώρα

  44. Κρήντενς, είναι όταν έχουν απαντηθεί όλα τα μεγάλα ερωτήματα (‘Θα παντρευτώ; Θα κάνω παιδιά; Τί δουλειά θα κάνω;’) και η απόλυτη φαντασίωσή σου είναι ένα έρημο νησί όπου όλοι σε ΑΦΗΝΟΥΝ ΗΣΥΧΟ και κανείς δεν ξέρει πώς σε λένε ή τί ρόλο βαράς. Όταν από μαχόμενος υπερήρωας της δραματοποιημένης καθημερινότητάς σου, μετατρέπεσαι σε ανθυπο-κλώνο του Βέγγου, στην υπηρεσία όλων όσων κάποτε θεώρησες πως θα σε έκαναν βασιλιά, αρχίζεις να ιχνηλατείς λιγάκι το βρωμόξυλο της ενηλικίωσης που έκανε τον παππού και τον πατέρα σου όπως τους βρήκες.

    Μετά, διασκεδάζεις τον πόνο σου, όπου, όποτε και όπως μπορείς. Έξτρα μπόνους, αν δεν αμολήσεις μπάκες και σκεμπέδες -πνευματικούς και σωματικούς- έχεις μια καλή ευκαιρία να φτάσεις στην τελική, μαρτυρικά εξελιγμένη βερζιόν του εαυτού σου. Την πλέον απροσποίητη και σαφώς καραβοτσακισμένη.

    Τότε ξέρεις να μεταφράζεις σωστά και κάθε μια από τις 402.591 παραλλαγές του ‘Μπόιιιιιι…’.

  45. [QUOTE=”kara, post: 611463, member: 102802″]
    Το marketing τα δίνει ΟΛΑ

    [MEDIA=youtube]Bj9c4kPRSGE[/MEDIA]
    [/QUOTE]

    Πραγματικά, η πλοκαμολαγνεία είναι το μικρότερο από τα προβλήματα που έχουν αυτοί οι άνθρωποι.

  46. Τι γατάκια είναι ρε το marketing της Sony.
    Μάθετε μπαλίτσα από το μπαμπά σας!

    [SPOILER=”Σάτουρν μπέτερ δαν σεξ κονφέρμντ”]
    [MEDIA=youtube]Wb7sN7axblc[/MEDIA]
    [/SPOILER]

Leave a Reply

Related Articles

Check Also
Close
Back to top button
en_USEN