KELVIN AND THE INFAMOUS MACHINE

Καλοκαιράκι, τέλη Ιουλίου, έχεις αράξει, θεωρώντας ότι δεν υπάρχει και δεν επίκειται τίποτα στον κοντινό gaming ορίζοντα που να σ’ αφορά, οπότε και θα ολοκληρώσεις επιτέλους με την ησυχία και το πάσο σου το επικό, εκπληκτικό, “Doom” reboot της id, που όλως δικαίως κατέπληξε τους πάντες με την απόδοση, αλλά και το περιεχόμενό του. Κάπου εκεί πληροφορείσαι ότι εξέρχεται απ’ το early access στάδιο του Steam το “Kelvin and the Infamous Machine”, που αποτελεί δουλειά της Blyts, μίας εταιρείας που ιδρύθηκε το 2009 κι έχει την έδρα της στη μακρινή Αργεντινή. Back on track λοιπόν, με το “Doom” να μπαίνει αναγκαστικά σε φάση αναμονής.

Το συγκεκριμένο παιχνίδι το θυμάμαι απ’ την εποχή που εμφανίστηκε στο Kickstarter. Το ενδιαφέρον μου είχε τραβήξει το σενάριό του, που κατάφερνε τεχνηέντως να μπλέξει τον Νεύτωνα, τον Μπετόβεν και τον Ντα Βίντσι με την διατάραξη του χωροχρονικού συνεχούς, προσπαθώντας να εξερευνήσει τις επιπτώσεις που θα μπορούσε να έχει στην πορεία του κόσμου μία ενδεχόμενη αλλαγή του έργου τους. Το ποσό που αξίωνε ανερχόταν στα $20.000 κι ευτύχησε ν’ αποσπάσει τελικά $29.000, που σύμφωνα με τα tiers αρκούσαν για να δοθούν μαζί στην κυκλοφορία τα τρία κεφάλαιά του, που υπό άλλες συνθήκες θα έρχονταν υπ μορφή ξεχωριστών επεισοδίων. Εκτός αυτού, επετεύχθη η μετάφραση των υποτίτλων στην Ισπανική, τη Γερμανική αλλά και τη Γαλλική γλώσσα. Η μεγάλη αλλαγή σε σχέση με την κατάσταση που παρουσίαζε το παιχνίδι όντας στο early access στάδιο είναι η ενσωμάτωση των αγγλικών voice-overs, έστω κι αν δε καλύφθηκε το σχετικό tier των $35.000 κατά τη διάρκεια της Kickstarter καμπάνιας.

Προβληματισμένος ο Μπετόβεν…

Και μόνο αυτό το τελευταίο αρκεί για να σε προϊδεάσει θετικά απέναντι στο “Kelvin and the Infamous Machine”, καθώς αντιλαμβάνεσαι τη διάθεση των δημιουργών να προσφέρουν ένα όσο το δυνατόν καλύτερο και πιο ολοκληρωμένο προϊόν. Δημιουργών που μέχρι πρότινος το μόνο που είχαν να παρουσιάσουν ήταν κάποια mobile και δη Android games. Ωστόσο δεν αρκεί από μόνο του για να πιστοποιήσει και την αξία του νέου αυτού adventure game, καθώς κατά το παρελθόν έχουμε δει πλείστες ακόμη προσπάθειες με τις καλύτερες των προθέσεων αλλά ασθενές αποτέλεσμα. Στη συγκεκριμένη περίπτωση ευτυχώς δε συμβαίνει κάτι τέτοιο!

Η ΤΡΕΛΑ ΔΕ ΠΑΕΙ ΣΤΑ ΒΟΥΝΑ

Μετά από πολλά χρόνια έρευνας, μελέτης και δουλειάς, ο Dr. Edwin Lupin καταφέρνει, με τη συνδρομή των βοηθών του, Lise και Kelvin, να κατασκευάσει την πρώτη λειτουργική χρονομηχανή, της οποίας η εμφάνιση είναι ιδιαιτέρως ασυνήθιστη, αφού μοιάζει με… φορητή ντουζιέρα. Παρ’ όλα αυτά η διεθνής επιστημονική κοινότητα, στα βραβεία που απονέμει εκείνη τη χρονιά, όχι μόνο δεν αναγνωρίζει την τεράστια σημασία της χρονομηχανής του Lupin, αλλά της δίνει και τον χαρακτηρισμό της πιο σαχλής εφεύρεσης! Αυτό μονομιάς τρελαίνει τον επιστήμονα, που αποφασίζει να χρησιμοποιήσει τη δημιουργία του για να μεταβεί σε διάφορες χρονικές περιόδους, προκειμένου ν’ αναστρέψει το έργο μεγάλων προσωπικοτήτων της ανθρωπότητας, προσπαθώντας παράλληλα να καρπωθεί ο ίδιος τη δόξα τους! Δε διστάζει λοιπόν ν’ αποτρέψει τη δημιουργία της πέμπτης συμφωνίας του Μπετόβεν, να ματαιώσει τη διατύπωση του νόμου της βαρύτητας απ’ τον Νεύτωνα, αλλά και να σαμποτάρει τον πίνακα της Μόνα Λίζα, δια χειρός Ντα Βίντσι.     

Οι βοηθοί του, Lise και Kelvin, βλέποντας την καταστροφική δραστηριότητα του Lupin κι αδυνατώντας να προβλέψουν ποιες συνέπειες θα έχει αυτή στο χωροχρονικό συνεχές, αποφασίζουν να δράσουν άμεσα, μ’ αποτέλεσμα να ξεχυθεί ο δεύτερος σ’ ένα κυνήγι του τρελαμένου επιστήμονα στο χρόνο, προσπαθώντας ν’ αποκαταστήσει την τάξη των γεγονότων. Η Lise παραμένει στο εργαστήριο, παρέχοντας συμβουλές και βοήθεια στον Kelvin, προειδοποιώντας τον παράλληλα ότι δεν έχει άπλετο χρόνο στη διάθεσή του.

Προφανώς το σενάριο κάθε άλλο παρά δάφνες πρωτοτυπίας διεκδικεί. Ούτε το ταξίδι στο χρόνο ούτε κι η παρουσία ιστορικών προσωπικοτήτων είναι κάτι που δεν έχουμε ξαναδεί, όπως για παράδειγμα στο θρυλικό “Day of the Tentacle”, που προσφάτως μας ήρθε σε μία υπέροχη remastered version. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε τ’ ότι ο πολύς Charles Cecil, δημιουργός της “Broken Sword” σειράς, έσπευσε να χαρακτηρίσει το παιχνίδι της Blyts πνευματικό διάδοχο της παρελθοντικής δημιουργίας της LucasArts. Ωστόσο αυτό δε στερεί τίποτα απ’ την ιδιαιτέρως ευχάριστη ατμόσφαιρα που χαρακτηρίζει το “Kelvin and the Infamous Machine”, που αποδεικνύεται μία απ’ τις adventure εκπλήξεις του 2016.

Η πρώτη γνωριμία με τον Νεύτωνα

Βασιζόμενο στα πολύ όμορφα γραφικά του, τα ιδιαιτέρως επιτυχημένα voice overs -μ’ εκείνο του Kelvin να παραπέμπει κάποιες στιγμές στον Rufus της “Deponia” σειράς- και τον παραπάνω από απλό χειρισμό του, είναι ένα παιχνίδι που πραγματικά απευθύνεται σ’ όλους, παλαιούς αλλά και νέους, φίλους της κατηγορίας. Κι αν οι δεύτεροι είναι σχετικά εύκολο να ικανοποιηθούν, τους πρώτους καταφέρνει να τους συγκινήσει μέσω του μεγάλου αριθμού, αλλά και της ποιότητας, των γρίφων που ενσωματώνει.

ΠΛΟΥΣΙΑ ΔΡΑΣΗ ΕΝΤΟΣ ΜΙΚΡΗΣ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ  

H δράση χωρίζεται σε τέσσερα κεφάλαια, καθένα εκ των οποίων αντιστοιχεί σε μία απ’ τις προαναφερθείσες φιγούρες, με το τελευταίο να τις βρίσκει όλες μαζί συγκεντρωμένες απέναντι στον Dr. Lupin. Ο Kelvin θα βρεθεί διαδοχικά στη Βιέννη του 1804, στο Λονδίνο του 1673 και στη Φλωρεντία του 1503, έως ότου επιστρέψει στο παρόν για να βάλει, με τη βοήθεια των Μπετόβεν, Νεύτωνα και Ντα Βίντσι, οριστικό τέλος στα σχέδια του παλαβού επιστήμονα. Δύο είναι τα ενδιαφέροντα στοιχεία της δομής του “Kelvin and the Infamous Machine”. Το πρώτο είναι ότι ο παίκτης -εκτός αν κι είναι τελείως αστοιχείωτος ιστορικά- ουσιαστικά γνωρίζει εκ των προτέρων ποιος είναι ο σκοπός του σε κάθε κεφάλαιο. Το δεύτερο ότι, με την εξαίρεση του τελευταίου, η διάρκεια έκαστου μέρους είναι μεγαλύτερη όσο προχωράμε, χωρίς ωστόσο αυτό να καταφέρνει να χαρίσει στον παίκτη πολλές ώρες συνολικής απασχόλησης, αφού ειδικά οι έμπειροι φίλοι της κατηγορίας δε θα χρειαστούν περισσότερες από 4-5 ώρες μέχρι ν’ αντικρίσουν τους τίτλους τέλους.

Επιστρέφοντας λοιπόν στη διατύπωση που έκανα παραπάνω, το πολύ θετικό χαρακτηριστικό γνώρισμα του “Kelvin and the Infamous Machine” είναι οι μπόλικοι κι έξυπνοι γρίφοι που περιλαμβάνει σ’ αυτό το σύντομο διάστημα που διαρκεί. Η δομή του είναι χαρακτηριστικά σφιχτή, μ’ αποτέλεσμα το ένα ζητούμενο να προκύπτει μετά τ’ άλλο, μ’ αρκετούς γρίφους να είναι ενδιαφέροντες δίχως να κινούνται στη σφαίρα του παραλογισμού. Δε λείπουν βέβαια και τα σημεία που περιλαμβάνουν μία δόση ελαφριάς τρέλας προκειμένου ν’ αντιληφθούμε τί πρέπει να κάνουμε, αλλά δεν είναι σε καμία περίπτωση ικανά να εκνευρίσουν τον παίκτη. Επιπλέον παράγοντας που απλουστεύει δραματικά τις ενέργειες που καλούμαστε να πράξουμε είναι τ’ ότι έκαστο κεφάλαιο περιλαμβάνει σχετικά λίγες τοποθεσίες, οπότε δε θ’ αργήσουμε να καταλάβουμε πού πρέπει να χρησιμοποιήσουμε καθένα εκ των αντικειμένων που συλλέγουμε. Ίσως γι’ αυτό οι δημιουργοί επέλεξαν να αφήσουν εκτός την ύπαρξη του hotspot indicator, που πιθανώς θα συντόμευε ακόμη περισσότερο την περιήγησή μας στις διαφορετικές ιστορικές περιόδους στις οποίες εκτίνεται η δράση.

Φτάνοντας στη Φλωρεντία του 1503

Σε κάθε περίπτωση, προσωπικά απόλαυσα τα ζητούμενα που ανά περιστάσεις θέτει το παιχνίδι, που φροντίζει, με χαρακτηριστικό τρόπο, ν’ αποφύγει να κουράσει τον παίκτη μέσω μακροσκελών διαλόγων. Κάθε συζήτηση μ’ έκαστο χαρακτήρα που συναντάμε έχει τρεις και μόνο επιλογές, χωρίς κάποια εξ’ αυτών να συνεχίζεται επί μακρώ. Σημειώστε εδώ ότι σε κάποιες περιπτώσεις προστίθενται επιλογές διαλόγων μ’ ορισμένους χαρακτήρες όταν αποσπάσουμε κάποια πληροφορία που σχετίζεται μ’ αυτούς, ή τη δραστηριότητα που ασκούν, οπότε και πρέπει να επιστρέψουμε για μία νέα συζήτηση μαζί τους, που θα οδηγήσει και στην επίλυση κάποιων εκ των γρίφων.

Εξίσου εύστοχο είναι και το χιούμορ της περιπέτειας. Αυτό δε συνίσταται μόνο στην κωμική αύρα που συνοδεύει την παρουσία των Μπετόβεν, Νεύτωνα και Ντα Βίντσι και στις ατάκες που ξεστομίζει ο Kelvin, αλλά επεκτείνεται και σε διαφόρους άλλους τομείς, π.χ. στον τρόπο που χρησιμοποιεί ο Lupin για να σαμποτάρει το έργο του καθενός. Ενδεικτικά θα σας αναφέρω ότι στην περίπτωση του Νεύτωνα έχει σκαρφιστεί να τον κρατήσει απασχολημένο με τις ατελείωτες νουβέλες του… Larry Plotter, μ’ αποτέλεσμα να μη συνεχίζει εκείνος τη μελέτη του.   

ΟΥΔΕΙΣ ΤΕΛΕΙΟΣ

Ασφαλώς δε περίμενα από μία εταιρεία που κάνει το παρθενικό βήμα της στα PC -και δη adventure- games να προσφέρει ένα τέλειο αποτέλεσμα. Ως εκ τούτου, εξυπακούεται ότι και το “Kelvin and the Infamous Machine” έχει τις αδυναμίες του. Γι’ αρχή, σ’ ορισμένα σημεία δεν υπάρχει μουσική υπόκρουση, που κατά τ’ άλλα εξυπηρετεί άρτια τον σκοπό της. Το τέταρτο κεφάλαιο παραείναι σύντομο, με το φινάλε να έρχεται μάλλον απροσδόκητα γρήγορα κι απότομα. Καταλαβαίνω ότι επί της ουσίας αποτελεί πρόσθετο υλικό, που δεν αναγραφόταν καν στο περιεχόμενο που θα διέθετε το παιχνίδι κατά τη διάρκεια της Kickstarter καμπάνιας του, αλλά νομίζω ότι μπορούσε άνετα να διαρκέσει λίγο περισσότερο. Η παρουσία manual saving είναι κάτι που εξακολουθώ να υποστηρίζω ότι πρέπει να είναι εκ των ουκ άνευ σ’ ένα adventure game, κάτι που δε συμβαίνει ούτε εδώ. Τουλάχιστον μπορούμε να επανεκκινήσουμε καθένα κεφάλαιο χωριστά, αν θελήσουμε ν’ ανακαλύψουμε στοιχεία που πιθανώς μας ξεφύγανε κατά το πρώτο play through (π.χ. achievements, ή κάποιες κρυμμένες φωτογραφίες, μία ανά κεφάλαιο).

Μα μπορεί να βγει πορτραίτο με τέτοια έκφραση;

Το βασικότερο όμως μειονέκτημα είναι η μικρή διάρκεια, σε συνάρτηση με το κόστος απόκτησης του παιχνιδιού, που κυμαίνεται στα €15. Εδώ έρχεται να παίξει το ρόλο του το ποσό που καταβάλλουν οι backers κατά τη διάρκεια της Kickstarter campaign. Με το early bird αντίτιμο να είναι στα €10 κι εκείνη της απόκτησης ψηφιακής κόπιας στα €15, αυτονόητο είναι ότι δε θα μπορούσαν όσοι δε στηρίξανε τη δημιουργία του παιχνιδιού να τ’ αποκτήσουν σε χαμηλότερη τιμή απ’ όσους το πράξανε. Θεμιτό και κατανοητό, δε παύει όμως να ισχύει ότι τα χρήματα που καλείται να καταβάλλει ο υποψήφιος αγοραστής δεν είναι λίγα, δεδομένου του χρόνου που θα ξοδέψει με το πολύ ευχάριστο αυτό adventure game μέχρι να φτάσει στο φινάλε του.

Μία τελευταία παρατήρηση που έχω να κάνω, που κινείται στον άξονα των θετικών γνωρισμάτων, είναι ότι το συγκεκριμένο adventure game είναι το δεύτερο που πέφτει στα χέρια μου, μετά το επικό “The Book of Unwritten Tales 2”, που έχει περάσει απ’ το early access στάδιο του Steam προτού διατεθεί επισήμως στο κοινό. Δε μπορώ να θεωρήσω εντελώς τυχαίο ότι κι εδώ έχουμε να κάνουμε μ’ έναν αψεγάδιαστο τίτλο, που δε παρουσιάζει το παραμικρό bug ή glitch. Μπορεί να έχουμε τις, δικαιολογημένες, ενστάσεις μας σε σχέση με την εν λόγω υπηρεσία, λόγω ορισμένων παιχνιδιών που μένουν εκεί και δεν ολοκληρώνονται ποτέ, αλλά εδώ φαίνεται ότι λειτούργησε καταλυτικά προς τη θετική κατεύθυνση. Μακάρι να υπάρξουν ανάλογα παραδείγματα στο μέλλον!

ΑΦΗΝΕΙ ΜΠΟΛΙΚΕΣ ΥΠΟΣΧΕΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ

Μπορεί να ήρθε με…. θράσος να διακόψει την παθιασμένη ενασχόλησή μου με το “Doom”, μπορεί να είναι η πρώτη απόπειρα της Blyts στα adventure games, μπορεί να είχε περιορισμένο budget στη διάθεσή του, παρ’ όλα αυτά το “Kelvin and the Infamous Machine” μου χάρισε περί τις 4.5 ώρες διασκέδασης που ευχαρίστως θα επαναλάμβανα, κάνοντάς με να περιμένω μ’ ενδιαφέρον να δω τι έχει να μας δώσει η Αργεντίνικη εταιρεία στο μέλλον.

Ιστορική συνάντηση!

Δε ξέρω τί κριτήρια έχει ο καθένας, αναφορικά με το τι περιμένει απ’ το προϊόν μίας μικρής indie εταιρείας, αλλά εγώ προσωπικά βγάζω το καπέλο στα στελέχη της Blyts που φροντίσανε ν’ ακολουθήσουν τις επιταγές της εποχής και να προικίσουν το παιχνίδι τους με φροντισμένα voice-overs, έστω κι αν δε συγκέντρωσαν τα χρήματα που ζητούσαν για κάτι τέτοιο. Την ίδια στιγμή φανερώνουν μία πρωτοφανή ωριμότητα στον ζωτικό τομέα των γρίφων, που επιτυγχάνει να καταστήσει τη δημιουργία τους μία πολύ ενδιαφέρουσα εμπειρία. Μη διστάσετε να το προμηθευτείτε μόλις το δείτε σε μία ικανοποιητική έκπτωση, θα με θυμηθείτε!  

Pros

Cons