REVIEWS

METRO: LAST LIGHT REDUX

Ολοκληρώνοντας την Redux έκδοση του Metro 2033 –που, αν μη τι άλλο, αποδείχθηκε ότι έχει νόημα ύπαρξης- σειρά είχε η συνέχεια του εκπληκτικού παιχνιδιού της 4A Games, στην επίσης ανανεωμένη version του.

Εύλογα αναρωτιόμουν τι βελτιώσεις μπορεί να έκρυβε το Last Light Redux, καθώς δεν έχει περάσει παρά μόλις ένας χρόνος από τότε που πρωτοκυκλοφόρησε το παιχνίδι. Ωστόσο δεν ήθελα να σπεύσω να προβώ εκ νέου σε βιαστικά συμπεράσματα, καθότι είχα πάρει για τα καλά το μάθημά μου από τον προκάτοχό του, για τον οποίο η αρχική μου εντύπωση μου ήταν ότι δεν είχε πολλά να προσφέρει ως Redux, αλλά εν τέλει διαψεύστηκα.

Όπως σας έχω προϊδεάσει σχετικά μέσα από το review του 2033 Redux, το δεύτερο τέκνο των Ουκρανών επίσης φανερώνει πολύ καλύτερη συμπεριφορά της 4A engine, με την απόκλιση των αριθμών μεταξύ των δύο εκδόσεων να είναι ακόμη πιο ενδεικτική. Όλα αυτά με κάνουν να πιστεύω ότι στο επόμενο Metro game θα δούμε ακόμη πιο θεαματικό οπτικό τομέα, δίχως να αγκομαχάει το PC μας για να καταφέρει να τον απεικονίσει, καθώς η μηχανή γραφικών των Ουκρανών φανερώνει σοβαρή και ουσιαστική πρόοδο στην απόδοσή της.

Metro Last Light Redux Snap1
Πολλές φορές θα νιώσετε τη φωτιά να σας ακουμπάει

ΝΕΑ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΜΕ ΤΟΥΣ DARK ONES

Μια και review του Last Light υφίσταται στο site μας, δε κρίνω απαραίτητο να υπεισέλθω σε πολλές λεπτομέρειες όσον αφορά στο σενάριο του παιχνιδιού. Εν τάχει λοιπόν θ’ αναφέρω ότι τα γεγονότα λαμβάνουν χώρα έναν χρόνο μετά από εκείνα του 2033. O Artyom αποτελεί πλέον μέλος της ομάδας των Rangers, έχοντας ολοκληρώσει μ’ επιτυχία την αποστολή του, που συνίστατο στην υπεράσπιση της ανθρώπινης φυλής από την απειλή των Dark Ones. Όπως καθίσταται ξεκάθαρο, το Last Light επιλέγει να συνεχίσει το story λαμβάνοντας υπόψη το “κανονικό” φινάλε του 2033 κι αφήνοντας στην άκρη το εναλλακτικό, που είχε άλλωστε τον χαρακτήρα του κρυφού ending.

Μπορεί ο Artyom να φρόντισε να εξαφανίσει τους Dark Ones, ή τουλάχιστον να νομίζει ότι το φρόντισε, δεν έχει καταφέρει όμως να ξορκίσει τους δικούς τους εφιάλτες και να βρει την απάντηση στα ερωτήματα που τον απασχολούν. Αυτά συνίστανται στο αν τελικά έπραξε σωστά στον τρόπο αντιμετώπισης των Dark Ones, στην αδυναμία του να θυμηθεί πολλά πράγματα από την παιδική του ηλικία, μέχρι και να φέρει στη μνήμη του το πρόσωπο της μητέρας του και στην κατανόηση  του τι είναι εκείνο που έδειχνε να τον συνδέει με τις μυστηριώδεις και απόκοσμες αυτές υπάρξεις.

Η είδηση σχετικά με την επιβίωση ενός τελευταίου Dark One και η ανάθεση της αποστολής στον Artyom για τον εντοπισμό και την εξόντωση του, θα προσφέρει στον ήρωά μας την ευκαιρία να λάβει τις απαντήσεις που ζητά, έστω κι αν αυτό σημαίνει ότι θ’ αναγκαστεί να κινηθεί ενάντια στις επιθυμίες του Miller, επικεφαλής των Rangers. Δεν είναι όμως μόνο οι Rangers που φαίνεται να κυνηγούν τον επιβιώσαντα Dark One, καθώς τόσο οι δυνάμεις του 4ου Ράιχ, όσο και οι ακραίοι κομμουνιστές της Red Line επιθυμούν πάση θυσία να τον εντοπίσουν. Η εξέλιξη των γεγονότων και όσα θα δει αλλά και θα μάθει ο Artyom θα τον κάνουν να συνειδητοποιήσει ότι ούτε μία πυρηνική καταστροφή είναι ικανή να αποτελέσει την αφορμή για την ειρηνική συνύπαρξη των επιζώντων, μακριά από τις πολιτικές και εθνικές πεποιθήσεις τους.

Metro Last Light Redux Snap2
Νομίζω είναι αδύνατο να μη θαυμάσει κανείς γραφικά σαν αυτά

Μπορεί το Last Light να έχει σαν κεντρικό σεναριακό άξονα την τελευταία φράση κι η πλοκή του να εξελίσσεται βάσει αυτής, στην ουσία του όμως δεν είναι τίποτα άλλο παρά η πορεία της εσωτερικής αναζήτησης του πρωταγωνιστή. Αυτή τη φορά η διαδρομή του έχει ξεκάθαρα προσωπικό χαρακτήρα και πολλά απ’ όσα θα παρακολουθήσουμε έχουν να κάνουν με τον ίδιο και μόνο.

Ο κλειστοφοβικός χαρακτήρας του πρώτου Metro και η συνεχής, αγωνιώδης, μάχη για επιβίωση με κύριους αντιπάλους τα απόκοσμα μεταλλαγμένα πλάσματα εν πολλοίς απουσιάζουν, δίνοντας τη θέση τους σε συχνότερες επισκέψεις μας στην επιφάνεια και σε στρατιωτικού τύπου αντιπαραθέσεις, που προσδίδουν τελείως διαφορετική ταυτότητα στη δεύτερη αυτή περιπέτεια. Σε μία απευθείας αντιπαράθεση με το 2033 χάνει σ’ όλα τα σημεία από άποψης ύφους, ατμόσφαιρας και δημιουργίας συναισθημάτων, χωρίς ασφαλώς να σημαίνει ότι έχουμε να κάνουμε μ’ ένα κακό παιχνίδι. Κάθε άλλο…

ΤΑ ΣΗΜΕΙΑ ΔΙΑΦΟΡΟΠΟΙΗΣΗΣ

Τι μπορείς άραγε ν’ αναμένεις από τη Redux version ενός παιχνιδιού που έκανε την αρχική του εμφάνιση έναν χρόνο πριν; Δίχως πολυλογίες και φλύαρες περιγραφές, θα σας πω ότι από άποψης γραφικών δε πρόκειται να συναντήσετε τίποτα που να είναι σε θέση να αποτελέσει αισθητή διαφοροποίηση σε σχέση με το Last Light. Κακά τα ψέματα, το Metro 2033 με τέσσερα χρόνια στην πλάτη του είχε περιθώρια βελτίωσης, κάτι που αποδείχθηκε περίτρανα με το Redux του. Προκειμένου να το πετύχει άλλωστε, χρησιμοποίησε τη βελτιωμένη engine του Last Light. Αυτό με τη σειρά του, πού θα μπορούσε να βασιστεί για να επιτύχει ένα ορατό face lift; Μοιραία αδυνατεί να το πράξει, παραμένοντας ίδιο με την “απλή” version. Κι επειδή οι φωτογραφίες πολλές φορές είναι ο καλύτερος τρόπος για να πιστοποιηθούν τα γραφόμενά μας, ρίχτε μια ματιά σ’ αυτές που ακολουθούν. Ποιο είναι ποιο;

Metro LL vs Metro LL Redux Snap1

Metro LL vs Metro LL Redux Snap2

Metro LL vs Metro LL Redux Snap3

Metro LL vs Metro LL Redux Snap4

Οι αλλαγές που φέρει η Redux έκδοση λοιπόν περιορίζονται σε άλλους, τελείως δευτερεύοντες, τομείς, πλην ενός που είναι ιδιαίτερα σημαντικός: Την απόδοσή του. Το ενσωματωμένο benchmark δε λέει ψέματα και τα αποτελέσματα που έδωσε είναι, κι αυτή τη φορά, ιδιαιτέρως ενδιαφέροντα. Οι ρυθμίσεις ήταν όμοιες μ’ εκείνες που επέλεξα για την αντιπαράθεση των Meto 2033 και Metro 2033 Redux, δηλαδή Quality – Very High, Texture Filtering – AF 16x, Motion Blur – Normal, SSAO – Off, Tesselation – Very High και Advanced PhysX αρχικά Off και μετά On. Δείτε την απόκλιση στα νούμερα μεταξύ των δύο versions, πρώτα σε 1680×1050 ανάλυση (μπλε χρώμα) και μετά σε 1920×1080 (κόκκινο χρώμα).

Metro LL vs Metro LL Redux Snap5

Ακόμη κι αν θεωρήσουμε ότι κάποιος θ’ αφήσει κλειστό το Advanced PhysX, τα 10-12 fps που κερδίζει το Redux σε σχέση με το original κάθε άλλο παρά αμελητέα ποσότητα αποτελούν. Για την ακρίβεια, σηματοδοτούν μία τεράστια βελτίωση. Για την περίπτωση που ανοίξουμε το Advanced PhysX, δε χρειάζεται να γράψω κάτι, η εικόνα μιλάει από μόνη της. Παρατηρήστε μόνο πόσο λίγο πέφτει η απόδοση της Redux version. Δε μπορώ να γνωρίζω αν η διαφορά είναι ίδια σε PC που φοράει nVidia κάρτα γραφικών –φαντάζομαι ότι δεν είναι- αλλά τουλάχιστον για τους κατόχους AMD καρτών γραφικών, η Redux είναι αναμφίβολα η έκδοση που οφείλουν να προτιμήσουν.

***edit***

Για να επιβεβαιώσω 100% τη μεγάλη βελτίωση του Redux, ζήτησα από τον Borracho να μου δώσει νούμερα για το Last Light από το δικό του σύστημα, που φοράει ακριβώς την ίδια CPU, αλλά έχει nVidia Gigabyte GTX 760 OC και 16GB RAM. Στην 1920×1080 ανάλυση τα 44fps της HD 7970 γίνονται 46.9, ενώ τα 27.4 όπως αναμενόταν ανεβαίνουν θεαματικά, σκαρφαλώνοντας στα 42. Kαι πάλι όμως υπολείπεται αισθητά του Redux με AMD GPU, οπότε φανταστείτε με nVidia κάρτα γραφικών πού θα φτάνουν τα νούμερά του.

**********

Τα υπόλοιπα θετικά γνωρίσματα που φέρει η εν λόγω version είναι ασφαλώς η δυνατότητα επιλογής μεταξύ Survival και Spartan mode και η ενσωμάτωση όλων των DLCs που κυκλοφόρησαν κατοπινά για το αρχικό παιχνίδι. Ξεκινώντας από το πρώτο, το να παίξει κάποιος το Last Light σε Survival mode αποτελεί μία, τρόπον τινά, διόρθωση για την αλλοίωση του χαρακτήρα του σε σχέση με το 2033. Για να γίνω πιο συγκεκριμένος, κατά τη γνώμη μου οι Ουκρανοί στο Last Light κάνανε δύο σημαντικά λάθη: Αφ’ ενός μας προσφέρανε πυρομαχικά και medi kits σε αφθονία, δίνοντας κίνητρο για run ‘n’ gun καταστάσεις, αφ’ ετέρου η stealth τακτική δυστυχώς ήταν απλά διακοσμητική, αφού κάθε περιοχή μπορούσε να “καθαριστεί” με συνεχές πιστολίδι. Συνυπολογίστε και τη… γκαβομάρα που χαρακτήριζε μεγάλη μερίδα των εχθρών μας, που αδυνατούσαν να μας εντοπίσουν ακόμη κι όταν βρισκόμασταν σε πολύ κοντινή απόσταση και καταλαβαίνετε ότι τα τρομερά γραφικά καλύψανε αρκετές από τις gameplay αδυναμίες του sequel.

Το Survival mode καταφέρνει λοιπόν να διορθώσει, σε μεγάλο βαθμό, την πρώτη παραφωνία και ταυτόχρονα να μας δώσει κίνητρο να εφαρμόσουμε περισσότερες stealth μεθόδους (σβήσιμο φώτων, χρήση μαχαιριών και όπλων με σιγαστήρα). Το αποτέλεσμα θα μπορούσε να είναι ακόμη καλύτερο αν είχε φροντιστεί και η A.I των εχθρών μας, οι οποίοι δυστυχώς στο main campaign εξακολουθούν να χρήζουν άμεσα γυαλιών μυωπίας. Μόνο στις DLC αποστολές, ειδικά σ’ εκείνη του Pavel, υφίσταται αισθητή διαφορά της αντίληψής τους. Ακριβώς γι’ αυτό άλλωστε, σε συνδυασμό με τον ανεβασμένο βαθμό δυσκολίας του, το DLC περιεχόμενο είναι σε θέση να προσφέρει αρκετές επιπλέον ώρες σε σχέση με τις 8-9 που διαρκεί το κυρίως story γύρω από τον Artyom.

Metro Last Light Redux Snap3
Αν δε σβήσουμε τα φώτα, η παρουσία μας προδίδεται

ΩΣ REDUX, ΘΑ ΞΕΧΑΣΤΕΙ ΠΟΛΥ ΓΡΗΓΟΡΑ

Πού καταλήγουμε λοιπόν; Αν κάποιος διέθετε ήδη το Metro 2033 και δεν έβλεπε τον λόγο ν’ αποκτήσει το Redux εκείνου, στην περίπτωση του Last Light αυτό ισχύει σε πολλαπλάσιο βαθμό. Ομολογουμένως δεν έχει να προσφέρει τίποτα το ιδιαίτερο, που να δικαιολογεί τα € 20 της αγοράς του. Το Survival mode εξισορροπεί τη δράση του και το φέρνει πιο κοντά στον προκάτοχό του, αλλά είναι ένα χαρακτηριστικό που από μόνο του δεν αρκεί. Η όλη προσπάθεια φτάνει να φαντάζει περισσότερο σαν απόδειξη προόδου της 4A engine, παρά σαν remake, καθότι επί της ουσίας δεν πρόκειται για τέτοιο. Τα παραπάνω φυσικά αφορούν τον ήδη κάτοχο του Last Light, διότι ο παίκτης που δεν είχε έρθει μέχρι τώρα σ’ επαφή με τη δημιουργία των Ουκρανών, πλέον έχει έναν παραπάνω, έστω και μικρό, λόγο να το κάνει.

Η βαθμολογία που βλέπετε να συνοδεύει το παρόν κείμενο ανταποκρίνεται καθαρά στην επανακυκλοφορία του παιχνιδιού. Πέραν του όλου Redux ζητήματος, το Last Light μπορεί, κατά την άποψή μου, να μη φτάνει τα πολύ υψηλά standards του αρχικού τίτλου, όντας ένα αρκετά διαφορετικό, πιο εύκολο, λιγότερο ατμοσφαιρικό και αγχωτικό, παιχνίδι, δε παύει όμως ν’ αποτελεί έναν must-play τίτλο, με τρομερό παρουσιαστικό και δυνατό, παράπλευρο, story. Αν το τρίτο μέλος της οικογένειας, οπότε κι αν μας έρθει, συνδυάσει τα θετικά των δύο προκατόχων του, πολύ απλά θα προκαλέσει σεισμό.

Τον κωδικό για την πραγματοποίηση του παρόντος review μας διέθεσε η Enarxis Dynamic Media, την οποία και ευχαριστούμε.

Manos System 2

Pros

  • Θεαματικά βελτιωμένη απόδοση της 4A engine
  • Το Survival mode το φέρνει πιο κοντά στο αρχικό μέλος της σειράς
  • Εκθαμβωτικό παρουσιαστικό…

Cons

  • …που όμως χαρακτήριζε και την αρχική έκδοση
  • Η Α.I των εχθρών σε πολλά σημεία εξακολουθεί να είναι για κλάματα
  • Τα € 20 που απαιτεί για την αγορά του
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ - 78%

78%

Μάνος Καρκαλέμης

Ο Μάνος δε μπορεί παρά να νιώθει ευτυχής που ασχολήθηκε ενεργά με την gaming αρθρογραφία στα χρόνια 2009-2017, οπότε και του δόθηκε η ευκαιρία να γράψει reviews για κάποια adventure games-διαμάντια, όπως "The Whispered World", "Monkey Island 2-LeChuck's Revenge" (Remastered Edition), "The Book of Unwritten Tales 1&2", "Grim Fandango" (Remastered Edition), "Gabriel Knight-Sins of the Fathers" (25th Anniversary Edition), "Night of the Rabbit", "Memento Mori 2", "Day of the Tentacle" (Remastered Edition).

6 Comments

  1. Ωπ, ωραία και χρήσιμη ερώτηση!

    Λοιπόν, εγώ, με βάση όσα θυμάμαι κι απ’ τα δύο αρχικά παιχνίδια, δεν αναγνώρισα κάποια εξ’ ολοκλήρου νέα περιοχή. Ορισμένοι χώροι, κυρίως στην πάνω επιφάνεια της Μόσχας έχουν μεν διευρυνθεί, δε δικαιολογούν όμως σε καμία περίπτωση τον ισχυρισμό περί νέων περιοχών.

    Επιφυλλάσσομαι μόνο για την περίπτωση να μη θυμάμαι σωστά (όπως προφανώς φαντάζεσαι, δε ξανάπαιξα ολόκληρες τις αρχικές versions), αλλά δε νομίζω να κάνω σοβαρό λάθος.

Αφήστε μια απάντηση

Related Articles

Check Also
Close
Back to top button
elEL