REVIEWS

SHADOWS ON THE VATICAN ACT 1: GREED & ACT 2: WRATH

Υπάρχουν παιχνίδια που όταν πληροφορείσαι το σενάριό τους ενθουσιάζεσαι, αλλά το αποτέλεσμα αποδεικνύεται κατώτερο των προσδοκιών που σου γεννώνται. Κάποια άλλα δε σε προϊδεάζουν αρχικά για κάτι το αξιόλογο από άποψης υπόθεσης, αλλά τελικώς διαθέτουν δύναμη σ’ αυτόν τον τομέα. Τέλος, υφίσταται και μία άλλη ομάδα παιχνιδιών, εκείνων που παντρεύουν τον ενθουσιασμό που δημιουργούν, με το ποιοτικό αποτέλεσμα που παρουσιάζουν, κάνοντάς σε ν’ αδημονείς για την περαιτέρω συνέχεια της ιστορίας τους. Με το όποιο ρίσκο εμπεριέχει η παραπάνω πρόταση, μπορώ αβίαστα να πω ότι το “Shadows on the Vatican” για εμένα τοποθετείται σαφέστατα στην τρίτη αυτή κατηγορία.

Το πρώτο επεισόδιο, με τον τίτλο “Greed” μας ήρθε το καλοκαίρι του 2012, αποτελώντας δουλειά της ιταλικής 10th Art Studio, με publisher την εταιρεία Adventure Productions. Κι ενώ η συνέχειά του αναμενόταν προς τα τέλη του ίδιου έτους, τελικά κατέφτασε μόλις προ ολίγων ημερών(!), δημιουργώντας έτσι ένα χρονικό κενό μεγαλύτερο των 18 μηνών μεταξύ της κυκλοφορίας των δύο επεισοδίων. Μια και review του “Greed” δεν υπάρχει στο Ragequit, αφού το site μας δεν υπήρχε το καλοκαίρι του 2012, αποφάσισα να παρουσιάσω και τα δύο επεισόδια μαζί, κάνοντας ταυτόχρονα κι ένα απαραίτητο φρεσκάρισμα των γεγονότων του πρώτου μέρους στη μνήμη μου.

 Shadows on The Vatican Act I II Snap1Η Piazza Farnese όπως αποδίδεται στο παιχνίδι…

Shadows on The Vatican Act I II Snap2… κι όπως είναι στην πραγματικότητα

Η ΑΙΝΙΓΜΑΤΙΚΗ ΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΚΛΗΡΟΥ

1996. Ο Αμερικάνος ιερέας James Murphy βρίσκεται σε ανθρωπιστική αποστολή στην Αφρική, μαζί με τον πνευματικό πατέρα του, Antonio Dellerio, ως απεσταλμένοι της Ρωμαιοκαθολικής εκκλησίας. Η απουσία οποιασδήποτε μορφής αντίδρασης από το Βατικανό στην απαγωγή του μέντορά του από αντάρτες πολεμιστές κατά τη διάρκεια εχθροπραξιών, οδηγεί τον James στην απόφαση να αποχωριστεί δια παντός τα ράσα και να εργαστεί ως γιατρός. Δεκατέσσερα χρόνια αργότερα επιστρέφει στη Ρώμη, όπου και δέχεται τηλεφώνημα από τον φίλο του, ιερέα Cristoforo. Ο τελευταίος του ζητά επισταμένα να συναντηθούν, μη μπορώντας να εξηγήσει δια τηλεφώνου τον λόγο που τον κάνει να βιάζεται ιδιαίτερα.

Ένα “ατύχημα” όμως θα καταστήσει αδύνατη τη συνάντηση μεταξύ τους, αφού ο Cristoforo βρίσκεται πεσμένος στο πάτωμα του ξενώνα της εκκλησίας Santa Brigida, όπου διαμένει, έχοντας γλιστρήσει από τη σκάλα. Το αποτέλεσμα είναι να μεταφερθεί σε κωματώδη κατάσταση στο νοσοκομείο, αφήνοντας τον James ν’ αναρωτιέται για το τι ακριβώς έχει συμβεί, αφού η εκδοχή του ατυχήματος φαντάζει εξαιρετικά αμφίβολη. Κάποιος φρόντισε να σπρώξει τον Cristoforo και ο πρωταγωνιστής μας είναι αποφασισμένος να βρει ποιος είναι αυτός και γιατί το έκανε. Λίγο αργότερα, στην επίσκεψη που πραγματοποιεί στον νεαρό ιερέα στο νοσοκομείο, έρχεται πρόσωπο με πρόσωπο με τον Καρδiνάλιο Hans Brehmen, που δεν έχει τη φήμη του πιο καθαρού ανθρώπου στους κύκλους της Ρωμαιοκαθολικής εκκλησίας. Ο Brehmen ήταν εκείνος που είχε εμποδίσει τη διεξαγωγή έρευνας για την εύρεση του Dellerio, προ 14 ετών. Aν o James είχε έστω και μία αμφιβολία αναφορικά με το αν υπήρξε πράγματι ατύχημα ή όχι, αυτή έχει μονομιάς διαλυθεί. Η –μεγάλη- περιπέτειά του έχει μόλις ξεκινήσει…

 Shadows on The Vatican Act I II Snap3Ο Mario είναι ο κλασσικός barman που έχει πληροφορίες για όλους και λύσεις για τα πάντα

Η υπόθεση του “Shadows on the Vatican” δεν αποτελεί πρωτογενή σύλληψη των στελεχών του μικρού ιταλικού studio, αλλά είναι μερικώς βασισμένη στο έργο του συγγραφέα David Yallop “In God’s name”, που αναφέρεται στον θάνατο του Πάπα Ιωάννη Παύλου του 1ου, ερευνώντας τη σχέση που μπορεί να είχε με κύκλους οικονομικών και παραπολιτικών συμφερόντων.  Μπορεί το θέμα που διαπραγματεύεται να ιντριγκάρει πρωτίστως το ιταλικό κοινό, σίγουρα όμως τραβά των ενδιαφέρον όλων μας, αφού δεν είναι και το πιο συνηθισμένο υπόβαθρο σε video, και δη adventure, game.

Η ΠΡΩΤΗ ΓΝΩΡΙΜΙΑ…

Ως είθισται σε episodic games, το πρώτο μέρος αναλαμβάνει να μας γνωρίσει μερικούς εκ των χαρακτήρων που θα παίξουν βασικό ρόλο στην ιστορία, να πλέξει το απαραίτητο πέπλο μυστηρίου και να δημιουργήσει το αναγκαίο σασπένς, προκειμένου να κρατήσει ψηλά το ενδιαφέρον του παίκτη. Αν αναλογιστείτε ότι εδώ και 20 μήνες ανέμενα το “Wrath”, προφανώς επιτελεί αρτιότατα τον σκοπό του.

Πρώτο μέλημα του ήρωά μας είναι να ψάξει να βρει στοιχεία που έχει πιθανώς αφήσει πίσω του ο Cristoforo. Κι επειδή, όπως καταλαβαίνετε, θα ανακαλύψει τέτοια, η συνέχεια θα τον βρει να επισκέπτεται την τοπική τράπεζα, το εκκλησάκι της Capena αλλά και τη βίλα ενός ανθρώπου του υποκόσμου. Όσο η έρευνά του προχωρά, το μυστήριο περιπλέκεται ολοένα και περισσότερο, ο κύκλος των ατόμων που εμπλέκονται στην περίεργη αυτή υπόθεση συνεχώς μεγαλώνει, όπως το ίδιο άλλωστε κάνουν και τα ερωτηματικά που δημιουργούνται. Λίγο πριν το φινάλε, ο James θα έρθει σε επαφή με μία ιδιαιτέρως αινιγματική φιγούρα, η οποία, όπως όλα δείχνουν, θα παίξει καταλυτικό ρόλο στην έκβαση της υπόθεσης.

 Shadows on The Vatican Act I II Snap4Ένας από τους πιο αξιόλογους γρίφους του πρώτου επεισοδίου λαμβάνει χώρα στην Capena

Στο πρώτο review που είχα αρχικά πραγματοποιήσει για το “Greed”, ανέφερα ως μέσο διάστημα απασχόλησης τις 5-6 ώρες. Οφείλω να παραδεχτώ ότι υπήρξα μάλλον ολίγον υπερβολικός, καθότι, επανεκτιμώντας την κατάσταση, θεωρώ ότι ο μέσος adventurer δε θα χρειαστεί παραπάνω από ένα 4ωρο για να τ’ ολοκληρώσει. Κι όχι, αν αναρωτιέστε για το αν αυτό οφείλεται στ’ ότι, όπως τελικώς αποδείχθηκε, θυμόμουν πολύ καλά τα βήματα που έπρεπε ν’ ακολουθήσω (ένα ακόμη δείγμα της θετικής συνολικά ανάμνησης που έχω από το πρώτο επεισόδιο), θα σας απαντήσω ότι το δεύτερο αυτό playthrοugh πραγματοποιήθηκε συνοδεία της συζύγου μου, η οποία επίσης δεν έδειξε να προβληματίζεται πουθενά, αναφορικά με το τι έπρεπε ανά πάσα στιγμή να πράξουμε. Με δεδομένο ότι η δική της adventure gaming εμπειρία εκκίνησε το 2010 με το “Gray Matter”, καταλαβαίνετε ότι δε μιλάμε για το πλέον έμπειρο άτομο.

Οι σχεδιαστές κάνουν λόγο για 10 τοποθεσίες που επισκεπτόμαστε ανά επεισόδιο. Οφείλω να τους βγάλω το καπέλο και να παραδεχθώ την ειλικρίνεια του ισχυρισμού τους, ειδικά από τη στιγμή που σε κάποια άλλα παιχνίδια ακόμη αναζητώ τον τεράστιο αριθμό των οθονών-τοποθεσιών που υπόσχονταν στα χαρτιά (ακούς “1954: Alcatraz”;). Ακριβώς λοιπόν επειδή τα μέρη που θα επισκεφτούμε δεν είναι πολλά, η διάρκεια θα μπορούσε να επιμηκυνθεί από την παρουσία μερικών γρίφων που θα παρουσιάζανε δυσκολία μεγαλύτερης εκείνης που (δε) διαθέτουν όσοι έχουν συμπεριληφθεί. Καλώς ή κακώς, είναι φανερό ότι τα στελέχη της 10th Art Studio έχουν ρίξει το βάρος στην ύπαρξη πολλών –αλλά όχι κουραστικών- διαλόγων και στη συνεχή ροή και προώθηση της ιστορίας, μ’ αποτέλεσμα να μην έχουν συμπεριλάβει έστω κι ένα σημείο που να είναι σε θέση να καθυστερήσει την, τελικώς ανεμπόδιστη, πορεία μας προς τους πρώτους τίτλους τέλους. Εξαίρεση ίσως αποτελέσει ένα σημείο, στην αρχή της περιπέτειας, που έχει να κάνει με τα κρυμμένα στοιχεία που έχει αφήσει ο Cristoforo στον James, αλλά κι αυτό νομίζω δε θα αργήσει ο οποιοσδήποτε να το περάσει.  

Σε κάθε περίπτωση, η αποστολή του “Greed” έρχεται εις πέρας με επιτυχία, αφού τα γεγονότα που παρουσιάζει, οι χαρακτήρες που μας συστήνει και ο τρόπος με τον οποίο ολοκληρώνεται, μας κάνουν να διπλοκλικάρουμε άρδην το Play εικονίδιο του “Wrath”, ώστε να παρακολουθήσουμε τη συνέχεια του story.

 Shadows on The Vatican Act I II Snap5Φτάνοντας στην τράπεζα του Βατικανού

…ΚΑΙ Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΑΥΤΗΣ

Κι ερχόμαστε λοιπόν να καλωσορίσουμε το δεύτερο επεισόδιο, που κάθε άλλο παρά συνεπές αποδείχθηκε στο ραντεβού του μαζί μας. Θα του συγχωρήσουμε όμως αυτή την παρασπονδία, καθώς τα νέα στοιχεία που φέρνει είναι ουκ ολίγα κι όλα λίαν ευπρόσδεκτα. Σ’ έναν μόνο τομέα φανερώνει όμοια με του προηγούμενου μέρους αδυναμία και νομίζω μπορείτε όλοι να φανταστείτε ποιος είναι αυτός.

Ακολουθώντας τη συνταγή πολλών τίτλων της κατηγορίας, το “Wrath” μας δίνει τον έλεγχο δύο χαρακτήρων, με την εναλλαγή μεταξύ τους να είναι δυνατή σε συγκεκριμένα σημεία της περιπέτειας. Τα πρόσωπα που συναντάμε είναι σαφώς περισσότερα, τα γεγονότα κλιμακώνονται, φόνοι και εκτελέσεις έρχονται να προστεθούν στην αλυσίδα των τεκταινομένων, περίεργα σύμβολα κάνουν την εμφάνισή τους και ο κλοιός συνεχώς σφίγγει γύρω από τον πρώην ιερέα. Το σκάλισμα που επιχειρεί να κάνει δεν αρέσει καθόλου σ‘ ορισμένους, οπότε κάθε άλλο παρά απίθανο αρχίζει να φαντάζει να πάθει κι εκείνος κανένα “ατύχημα” παρόμοιο με του Cristoforo. Την ίδια στιγμή όμως, μία αλλόκοτη σχέση πλέκεται μεταξύ του James και της μυστηριώδους Sylvia, η οποία στο δεύτερο αυτό κεφάλαιο φανερώνει πλήρως τους σκοπούς της και δικαιώνει απολύτως το περίφημο ρητό “πυρ, γυνή και θάλασσα”.  

Τα κυριότερα προτερήματα του “Wrath” είναι η σαφώς μεγαλύτερη διάρκειά του σε σχέση με το “Greed” –εδώ το 6ωρο δεν είναι καθόλου υπερβολή από μέρους μου-, οι περισσότερες τοποθεσίες που περιέχει, οι ακόμη πιο πλούσιοι διάλογοι και η εμφάνιση αινιγματικών συμβόλων που κάνουν τον ήρωα να συνειδητοποιήσει ότι η όλη ιστορία στην οποία έχει μπλέξει ακουμπάει διάφορους κύκλους. To παιχνίδι δε διστάζει να αγγίξει ακόμη και το I.O.R (Istituto per le Opere di Religione), που δεν είναι τίποτα άλλο από την τράπεζα του Βατικανού, χαρακτηριστικό της οποίας είναι η πλήρης άρνηση να δώσει το οποιοδήποτε στοιχείο κίνησης των λογαριασμών που διαθέτει, αφήνοντας ετσι περιθώρια ύπαρξης “περίεργων” συναλλαγών.

Στο σημείο αυτό οφείλω να πω ότι το “Shadows on the Vatican”, με την τροπή που παίρνει, μοιραία και αναπόφευκτα αυτοεντάσσεται σ’ εκείνη την κατηγορία παιχνιδιών που η κατάληξη του story στο τέταρτο επεισόδιο είτε θα το απογειώσει, είτε θα διαλύσει την ατμόσφαιρα που έχει ενδιαμέσως δημιουργηθεί. Κάτι σαν το “Cognition” δηλαδή, που έπεσε ακριβώς θύμα ενός τέτοιου ρίσκου, μ’ ένα τέταρτο επεισόδιο-κατακλείδα που σε γενικές γραμμές δε στάθηκε αντάξιο των προκατόχων του.

 Shadows on The Vatican Act I II Snap6Η ανάλυση του ηχητικού αποσπάσματος που θα κάνουμε δεν είναι καθόλου δύσκολη

Κι επειδή οι γρίφοι είναι εκείνοι που και πάλι μας αφήνουν ολίγον ανικανοποίητους, δε μπορώ παρά να παραδεχθώ ότι περίμενα, μετά από τόσο καιρό σχεδιασμού, να συναντήσω έστω κι εκείνον τον έναν που θα με έκανε να ξοδέψω περισσότερα από 10’ μαζί του. Παρόλο που ο αριθμός και η ποικιλία τους έχουν αυξηθεί –εκτός των άλλων συναντάμε γρίφο λογικής, επαναλαμβάνεται η απαίτηση να βρούμε ορισμένες απαντήσεις μέσω ανάγνωσης κάποιων, όχι ιδιαίτερα μεγάλων σε έκταση, κειμένων και αναζητούμε τρόπο να κερδίσουμε σε μία παραλλαγή του γνωστού παιχνιδιού με τον παπά- απουσιάζει το στοιχείο της πρόκλησης. Και πώς θα μπορούσε να είναι διαφορετικά, όταν τα αντικείμενα που ανά πάσα στιγμή κουβαλάμε σπανίως αγγίζουν διψήφιο αριθμό, ενώ η πλειοψηφία όσων μας ζητά το παιχνίδι να πράξουμε ολοκληρώνονται εντός μίας και μόνο οθόνης. Ακόμη και στις περιπτώσεις που καλούμαστε να φτιάξουμε ένα κόμπο κι ένα μείγμα αντιδότου για hangover, η επίλυση έρχεται μέσω της trial and error διαδικασίας, άρα εντός ολίγων λεπτών.

Ευθύνη επίσης φέρει κι η εμφανής πρόθεση από μέρους των δημιουργών να βοηθήσουν τον παίκτη, αφού τα σχόλια του James σε τουλάχιστον δύο περιπτώσεις παρέχουν μικρό hint αναφορικά με το τι πρέπει να κάνουμε, σε ούτως ή άλλως εύκολες σχετικά καταστάσεις. Κατόπιν τούτων, είμαι σχεδόν βέβαιος ότι ούτε στα δύο επόμενα επεισόδια θα συναντήσουμε κάτι αισθητά δυσκολότερο, μια και η 10th Art Studio δείχνει να μη θέλει, πιθανώς και να μη μπορεί, ν’ ανεβάσει τον πήχη στο συγκεκριμένο τομέα. Κάτι που μοιραία αυξάνει τις απαιτήσεις μας στον τομέα της ιστορίας, που είναι το δεύτερο σημαντικό συστατικό ενός πραγματικά καλού adventure game.

Επειδή όμως δε θέλω να δημιουργηθεί η εντύπωση ότι δεν ευχαριστήθηκα το “Wrath”, καθότι θα ήταν τελείως εσφαλμένη, σπεύδω να διευκρινίσω ότι ακόμη και με την αδυναμία του να μας θέσει μία δυνατή πρόκληση, αποτελεί μεγάλο βήμα εξέλιξης της ιστορίας, φέρει εμφανή στοιχεία εμπλουτισμού του παιχνιδιού και προλειαίνει το έδαφος για τον ερχομό του τρίτου μέρους. Την ίδια ώρα καταφέρνει να κάνει ό,τι και το “Greed”: Να τραβήξει τον παίκτη στον κόσμο του, αναγκάζοντάς τον να ασχοληθεί ανελλιπώς μαζί του μέχρι να το ολοκληρώσει, κάτι βέβαια που μπορεί να γίνει ακόμη κι εντός μίας ημέρας, απ’ όποιον διαθέτει τον απαραίτητο ελεύθερο χρόνο.

 Shadows on The Vatican Act I II Snap7Οι γνωστοί “γορίλες” δε πρέπει να εντοπίσουν τους ήρωές μας

ΜΗΝ ΤΑ ΞΑΝΑΠΟΥΜΕ ΟΜΩΣ ΣΕ ΔΥΟ ΧΡΟΝΙΑ, Ε;

Το πότε θα μας έρθει η act 3 λοιπόν, αποτελεί την “καυτή πατάτα” για την 10th Art Studio. Δε θέλω επ’ ουδενί να σκέφτομαι ότι θα γράψω το review του το 2016, γιατί μία φορά μπορούμε να συγχωρήσουμε την τεράστια αναμονή της συνέχειας του “Shadows on the Vatican”, δεύτερη όμως δε θα το κάνουμε. Οι δημιουργοί οφείλουν να καταλάβουν ότι τόσο μεγάλα μεσοδιαστήματα απλούστατα απαγορεύονται. Θέλω να πιστεύω μάλιστα ότι οι 20 αυτοί μήνες που χρειάστηκαν για την εμφάνιση του δεύτερου επεισοδίου, χρησιμοποιήθηκαν ταυτόχρονα και για τον σχεδιασμό του υπολοίπου μισού του παιχνιδιού. Σε διαφορετική περίπτωση, θα έχουμε να κάνουμε με τίτλο που θα έχουμε ξεκινήσει το 2012 και θα δούμε το φινάλε του κάπου το… 2018! Νομίζω ότι κάτι τέτοιο δε φαντάζει λογικό σε κανέναν, ούτε καν στους δημιουργούς.

Το δεύτερο -τρόπον τινά- πρόβλημα που αντιμετώπιζε ο εν λόγω τίτλος, είχε να κάνει με τη διάθεσή του στο κοινό. Η οποία, κατά την εποχή του λανσαρίσματος του “Greed” και μέχρι και αυτή τη στιγμή, γίνεται αποκλειστικά μέσω της ψηφιακής πλατφόρμας πώλησης adventure games ονόματι Zodiac, που ανήκει στην Adventure Productions. Ευτυχώς το παιχνίδι έχει ήδη πάρει το πράσινο φως για κυκλοφορία του στο Steam, οπότε παύει να ισχύει ο προβληματισμός για όσους δε θέλουν να γεμίζουν το PC τους με πάσης φύσεως clients, ειδικά μικρότερους βεληνεκούς, σαν τα Desura, Capsule και Zodiac. Αν μάλιστα η πώληση μέσω της πλατφόρμας της Valve ανεβάσει τα έσοδα των Ιταλών, κάθε άλλο παρά παράλογο θα είναι να περιμένουμε σύντομα την εμφάνιση της act 3.

Από την άλλη βέβαια, πρέπει να τονίσουμε ότι το άθροισμα της χρονικής διάρκειας των δύο πρώτων αυτών Acts ακουμπάει το 10ωρο, κάτι που μας κάνει να υπολογίζουμε ότι η συνολική δράση του “Shadows on the Vatican” είναι σε θέση να πιάσει τις 18-20 ώρες, διάστημα απολύτως ικανοποιητικό. Βέβαια αυτό μένει να επαληθευτεί στην πορεία…

 Shadows on The Vatican Act I II Snap8Δείγμα των σκίτσων που έχουν τον ρόλο των movie sequences

Μια και το review που διαβάζετε οδεύει σιγά σιγά προς την ολοκλήρωσή του, κάπου εδώ πρέπει να αναφερθώ στο τρίπτυχο γραφικών-ήχου-χειρισμού. Ξεκινώντας από το οπτικό μέρος, η Wintermute engine που χρησιμοποιείται δίνει ένα από τα καλύτερα αποτελέσματα που έχουμε δει μέχρι σήμερα. Υφίσταται επιλογή μεταξύ non-HD και HD ανάλυσης, με το αποτέλεσμα να είναι και στις δύο περιπτώσεις απολύτως ικανοποιητικό. Ο σχεδιασμός των διαφόρων χώρων –κάποιοι εκ των οποίων υφίστανται και στην πραγματικότητα, όπως η Piazza Farnese στη Ρώμη- είναι λεπτομερής, η ζωντάνια των χρωμάτων αποτελεί το σήμα κατατεθέν, την παράσταση όμως κλέβουν δύο άλλα στοιχεία. Το πρώτο είναι τα σκίτσα που αναλαμβάνουν το ρόλο των sequences μετά από ορισμένες ενέργειές μας και το δεύτερο οι προσωπογραφίες που εμφανίζονται στο κάτω μέρος της οθόνης και αφορούν στους χαρακτήρες που παίρνουν μέρος σε έναν διάλογο. Εκεί η δουλειά του Lorenzo Ruggiero, σκιτσογράφου της Marvel και DC Comics και της Daniella Di Matteo παράγει ένα αποτέλεσμα που ενισχύει κατακόρυφα την οπτική ποιότητα και συγχωρεί την εμφανή υστέρηση των 3D models των διαφόρων χαρακτήρων, που δεν κολλάνε ιδιαίτερα με τους 2D χώρους.

Όσον αφορά στο ηχητικό κομμάτι της περιπέτειας, δε γνωρίζω πόσο καιρό διήρκησε το casting από μέρους της 10th Art Studio για την προσαρμογή στην αγγλική γλώσσα, οι επιλογές όμως των ηθοποιών, ειδικά εκείνων που δανείζουν τις φωνές του στα δύο κεντρικά πρόσωπα της ιστορίας, πέτυχε διάνα. Βέβαια η επιλογή της Ρώμης ως τόπου διεξαγωγής των γεγονότων εξυπηρετεί την προφορά των υπολοίπων χαρακτήρων, που αν και ομιλούν αγγλικά, μαρτυρούν ότι έχουν διαφορετική, πιο συγκεκριμένα Ιταλική, εθνικότητα. Δε συμβαίνει όμως το ίδιο με τον Αμερικάνο πρωταγωνιστή, που πείθει απόλυτα για τη δική του προέλευση. Συνδυάζοντας λοιπόν το εύστοχο voice acting με τα πολύ όμορφα μουσικά κομμάτια που ακούμε, όπως την ψαλμωδία στην  Capena αλλά και το main theme, ο ηχητικός τομέας συγκαταλέγεται στα προτερήματα του “Shadows on the Vatican”.  Μοναδική παραφωνία αποτελεί η απουσία υποτιτλισμού στο τελευταίο κομμάτι ορισμένων διαλόγων, όταν οι φράσεις που ακούγονται δε χωράνε, λόγω της έκτασής τους, στο πλαίσιο εμφάνισης των συνομιλιών (τη γνωστή “φούσκα”).

Τέλος, ο χειρισμός δε παρουσιάζει καμία διαφοροποίηση σε σχέση με τα υπόλοιπα point ‘n’ click adventure games. Εξαίρεση αποτελεί η εμφάνιση ενός κόκκινου “x” δίπλα στον κέρσορα κατά την απόπειρα χρήσης ενός αντικειμένου επί ενός άλλου, που μας πληροφορεί περί της αδυναμίας αυτής. Κατά τ’ άλλα, το space button φανερώνει τα hotspots, οι use/pick up και look λειτουργίες επιτελούνται με το αριστερό και δεξί κουμπί του mouse αντίστοιχα και η inventory bar, εντός της οποίας μπορούμε να συνδυάσουμε αντικείμενα μεταξύ τους, εντοπίζεται στο άνω μέρος της οθόνης.

 Shadows on The Vatican Act I II Snap9Ακριβώς πριν το φινάλε του “Wrath” θα λύσουμε έναν ακόμη ενδιαφέρων γρίφο

META THN ΑΠΛΗΣΤΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΟΡΓΗ, ΤΙ;

Ένα αξιόλογο episodic game που ξεκίνησε το 2012, το “Miskatonic”, δε πρόκειται να μας δώσει συνέχεια. Ένα άλλο, το “The Journey Down”, ακόμα παλεύει να τα καταφέρει. Ευτυχώς ο τρίτος της… παρέας βρήκε τον δρόμο του και επιτέλους κατέφθασε το δεύτερο μέρος του. Με ασυνήθιστη και τολμηρή –ειδικά για Ιταλούς developers- θεματολογία, δείχνει να διαθέτει τα εχέγγυα για να αποτελέσει μία πολύ ενδιαφέρουσα gaming εμπειρία. Ας ελπίσουμε ότι αφ’ ενός η ιστορία του δε θα “ξεφουσκώσει” στη συνέχεια, αφ’ ετέρου δε θα κάνουμε περισσότερους από λίγους μήνες για να τη δούμε.

Αυτή τη στιγμή καθένα από τα δύο επεισόδια πωλείται έναντι €6 στο Zodiac. Με μία λίγο πιο καλή τιμολόγηση στο Steam (π.χ. €10 και για τα δύο), η δημιουργία των Ιταλών θ’ αποκτήσει τα οικονομικά εφόδια για να φτάσει νωρίτερα στην ολοκλήρωση, μια και δεν είναι λίγοι εκείνοι που θα περιμένουν πρώτα να συμβεί αυτό, ώστε να αποκτήσουν το πλήρες παιχνίδι στη συνέχεια. Με τόσα που βλέπουμε να συνοδεύουν τη μόδα των episodic game, ποιος μπορεί να τους κατηγορήσει αλήθεια;     

Manos System

Pros

  • Εξαιρετικά ενδιαφέρουσα θεματολογία, που μαγνητίζει τον παίκτη
  • Πλήθος χαρακτήρων
  • Υπέροχη μουσική επένδυση και εύστοχο voice acting
  • Δείχνει ότι θα έχει άκρως ικανοποιητική διάρκεια στο σύνολό του
  • Τα σκίτσα των Ruggiero και Di Matteo

Cons

  • Τα 3D models των sprites υστερούν σε σχέση με το υπόλοιπο οπτικό αποτέλεσμα
  • Ο υποτιτλισμός ορισμένων φράσεων είναι λειψός
  • Δε περιλαμβάνει κάποιον γρίφο που να παρουσιάζει ελαφρώς μεγαλύτερο επίπεδο δυσκολίας

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ - 82%

82%

Μάνος Καρκαλέμης

Ο Μάνος δε μπορεί παρά να νιώθει ευτυχής που ασχολήθηκε ενεργά με την gaming αρθρογραφία στα χρόνια 2009-2017, οπότε και του δόθηκε η ευκαιρία να γράψει reviews για κάποια adventure games-διαμάντια, όπως "The Whispered World", "Monkey Island 2-LeChuck's Revenge" (Remastered Edition), "The Book of Unwritten Tales 1&2", "Grim Fandango" (Remastered Edition), "Gabriel Knight-Sins of the Fathers" (25th Anniversary Edition), "Night of the Rabbit", "Memento Mori 2", "Day of the Tentacle" (Remastered Edition).

7 Comments

  1. θα το δω σίγουρα γιατί προσωπικά από ένα adventure δεν περιμένω τόσο τις προκλήσεις των γρίφων αλλά την ιστορία που θα σου αφηγηθεί. Το κακό είναι με αυτά τα επεισόδια ότι μπορεί μέχρι να βγει το επόμενο να έχεις ξεχάσει ήδη την ιστορία γιαυτό πάντα περιμένω να τα παίξω σε ολοκληρωμένη μορφή»

Αφήστε μια απάντηση

Related Articles

Check Also
Close
Back to top button
elEL