Rx8, μια και μοναδική φορά. Βρέθηκε τύπος στο σόι που το είχε και στην πρώτη ευκαιρία το πήρα για βόλτα. Η στιγμή που αγάπησα την οδήγηση αυτοκινήτου κι αν πλέον μου φαίνεται ότι πιο βαρετό, θα ήθελα να μπορούσα να μπαίνω σε πίστα μια φορά στο τόσο με αυτοκίνητα που είναι για να παίζεις ώστε να το απολαμβάνω.
Mazda 3, 1.8 Diesel, 6αρι χειροκίνητο. Μικρό στο μάτι, μεγάλο στην ψυχή. Κι αυτό πολύ ωραίο οδηγικά. Ειδικά σε κάτι κατσικόδρομος στο Βέλγιο έλεγες γιατί να μην έχω λάστιχα να καρφωθώ κι εγώ σε ένα δέντρο! Δεν θα το αγόραζα λόγω του εσωτερικού του χώρου., όπου εκτός του οδηγού και του συνοδηγού, δεν χωράει άλλος μέσα και γενικά κουβαλάω πάντα πολλά πράγματα στο πορτμπαγκάζ και τα πίσω καθίσματα.
Mazda 6, 2.0 sky active αυτόματο. Νερόβραστο αλλά υπερβολικά άνετο σε 5ωρο ταξίδι μεταξύ Γερμανίας-Πολωνίας. Επειδή ερχόμουν από μια C Class, στην αρχή είχα ξινίσει τα μούτρα μου συγκρίνοντας τα δυο εσωτερικά, μιας που το Mazda δεν είχε καθόλου «γκατζετάκια». Τελικά το αγάπησα στο μεγάλο προαναφερθέν ταξίδι.
Την δεύτερη φορά μου έδωσαν το 2.5 Turbo και η χαρά μου έφυγε μόλις διαπίστωσα ότι είναι αυτόματο. Γρήγορο στον δρόμο, με ασφάλεια, αλλά κάτι του λείπει όταν δεν έχει χειροκίνητο συμπλέκτη. Στα αρνητικά και η υπερβολικά υψηλή κατανάλωση.
CX 60, χωρίς να θυμαμαι έκδοση. Το είχε συνάδελφος. Το πήρα μερικές μέρες γιατί τότε σκεφτόμασταν μήπως αλλάζαμε το Leon με κάτι πιο ψηλό για τα βουνά. Πολύ όμορφο, πολύ καλά εξοπλισμένο με ο,τι αισθητήρα και κάμερα θες, πολύ γρήγορο για τα κιλά του και με χώρους που συναγωνίζονται νταλίκα, αλλά ένιωθα λες και είμαι 60 ετών και πηγαίνω στον παιδικό σταθμό να πάρω τα εγγόνια μου. Η κατανάλωση, παρότι μαούνα και με μεγάλη μηχανή, ήταν οκ. Επίσης, στις ελληνικές πόλεις καθώς και σε πολλά χωριά, δεν θα είναι καθόλου πρακτικό λόγω όγκου.
Επίσης, έχω μπει αλλά όχι καθίσει σε ένα MX5. Οι συμφοιτητές μου θα είχαν είτε Peugeot 208, είτε Punto είτε MX5. Πραγματικά δεν πρέπει να έχω δει πιο άβολο αυτοκίνητο. Σχεδιασμένο για στρουμφάκια. Θυμαμαι ότι πήγαμε για καφέ και οριακά δεν έσπασα τα γόνατά μου. Τις τσάντες αν θυμαμαι καλά πρέπει να τις είχαμε βάλει στους πάτους μας.