ROBOCOP: ROGUE CITY

[captain kal]

Όσα ονειρευόμουν παίζοντας το jank-fest της Ocean...

Δεν σου φταίει κανένας, που δεν σου πήραν Amiga!!!!!

 

[Dim Gian Bot]

Δεν σου φταίει κανένας, που δεν σου πήραν Amiga!!!!!

Ιιιιιιιιιιιιι!!!! Δεν είχε ο @Borracho Amiga;;;;

 

[captain kal]

Ιιιιιιιιιιιιι!!!! Δεν είχε ο @Borracho Amiga;;;;

Όχι!! PC200!! Δες και πιο πάνω!!

 

[Dim Gian Bot]

Όχι!! PC200!! Δες και πιο πάνω!!

Μόλις το τσέκαρα... Δεν έχω λόγια... Έχασα πάσα ιδέα...

 

[Hellion]

 

[Borracho]

Πρέπει να έχω φτάσει στα μισά. Μονάχα σε Καντάρια Ανδροπρέπειας (ΤΜ) θα έπρεπε να προσμετράται η αξία τούτου του παππουδοέπους.

Τα Ράμπακαψ (sic) όνειρο ζει.

ΥΓ Η πίστα στο νταμάρι που πετσόκοψαν το Μέρφι, πραγματικά μου προκάλεσε δέος. Λες και έκανα ψηφιακό τουρ εκεί που πέθανα. Είναι φοβερό τί ψυχικά τραύματα αφήνει η θέαση διαμελισμού του Μέρφι στα 6-7.

 

[The Nameless One]

View attachment 7916

Well, that explains a lot

Spoiler

Για εμένα ήταν τα λιωμένα πρόσωπα στο raiders of the lost ark.
Bonus, γιατί ήταν"παιδικό", η σκηνή της σύνθλιψης στο Akira

 

[Borracho]

Φοβερές σκηνές αμφότερες και όσο μικρότερος τις δεις, τόσο περισσοτέρο εντυπωσιάζουν το φαντασιακό σου. Δεν είναι τυχαίο που αυτές μένουν τα αρχέτυπα της βίας του θανάτου μέσα σου ακόμα και 35-40 χρόνια μετά.

 

[Borracho]

Τέλος μετά από 21 υπερ-απολαυστικές ώρες boomer shooter νιρβάνας. Ζεις το 80'ς τσαίος-από-βιντεοκασέτα όνειρο στο έπακρο.

Πανάξια η Teyon, θ'αγοράσω κι όλα τα cosmetic DLC του ως ψηφιακό γουίσκι για τα παιδιά. Διάβολε, 32 χρόνια μετά το ταπεινό 'Ράμποκοψ' της Ocean, έζησα επιτέλους το όνειρο όπως το είχα στο κεφάλι μου.

SCRAPYARD OR PRISON, CREEP?

 

[vlad]

Η πίστα στο νταμάρι που πετσόκοψαν το Μέρφι, πραγματικά μου προκάλεσε δέος. Λες και έκανα ψηφιακό τουρ εκεί που πέθανα. Είναι φοβερό τί ψυχικά τραύματα αφήνει η θέαση διαμελισμού του Μέρφι στα 6-7.

Το θυμάμαι κ εγώ να βλέπω τη σκηνή με φόβο, δέος και περιέργεια και να μην μπορώ να τραβήξω το βλέμα μου από την τηλεόραση. Φυσικά το βράδυ δεν μπορούσα να κοιμηθώ. Αθάνατη σκηνή και υπέροχα δοσμένη.

 

[Borracho]

Αφήσανε οι αδαείς το Θεό Βερχόφεν να κάνει 'Χόλιγουντ' και ο άνθρωπος μεγαλούργησε. Παίζοντας το παιχνίδι πάντως, μου έκανε εντύπωση πόσο πολύ διαμορφώθηκε η παιδική ψυχοσύνθεσή μου από το Μπάτμαν και το Ρόμποκοπ. Από τα εμβληματικά φιλμ πρωτίστως και τα καρτούν τους σε δεύτερο χρόνο -θυμάστε το ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ καρτούν Ρόμποκοπ, που μίλαγε με μια γκομπιουτερογκόμενα στο περιπολικό και έπαιζε ένα διακριτικό κυβερνο-ρομάντζο;- διαμορφώθηκε όλη μου η αντίληψη για την έννοια του υπερ-ήρωα.

Και το γεγονός ότι ήταν άνθρωποι που μέσα από ακραία βία έγιναν κάτι παραπάνω, νομίζω ήταν αυτό που με οδηγούσε στην ταύτιση μαζί τους. Μου άρεσαν και οι X-Men για παράδειγμα, αλλά πάντα ήξερα πως θα βγουν λάδι γιατί είναι σούπερ-ντούπερ. Ενώ με Μπάτμαν-Ρόμπο, είχα πάντα την αγωνία να δω πώς θα τη σκαπουλάρουν.

#ΔενΤαΦκιάνουνΠιαΌπωςΠαλιά #ΕντάξειΈβλεπαΚαιΡάμποΑλλάΛίγο #ΜοντάζΤίτλωνΑρχήςΚαρτούνΡάμποΈρωςΙσόβιος

 

[Tony Corvus]

Ρομποκοπ και Μπατμαν (του Τιμ Μπαρτον) σου βγάζανε αυτή την αγνή βρωμιά της Νέας Υόρκης (ΝΕ, ΑΛΛΑ Ο ΜΠΑΤΜΑΝ ΖΕΙ ΣΤΗ ΓΚΟΘ... ΣΚΑΣΕ!)
Έβλεπες το αληταριό να κυκλοφορεί, δίχως το φρου-φρου και άρωμα που πλαισιώνει τις περισσότερες ταινίες/μυθολογίες του Χόλιγουντ.
Γκανια, νόμος και αταξία.

Τεράστια σειραρα (ΝΟΤ) η λαηβ άξιο σειρά του Ρομποκοπ. Ήταν οι εποχές που τσίμπαγαν γνωστά ονόματα (βλέπε Χαηλαντερ) και τα ρίχνανε στη μικρή οθόνη για τον κυρ Τζόναθαν από το Τενεσί.