Δεν πρόλαβα να δω όλο το βίντεο, αλλά τα δείγματα της μουσικής που παρουσιάζει είναι από την οπτική κυρίως των αμερικανών και κυρίως του τι προμοτάρει το Hollywood. Βέβαια αυτό τώρα έχει περάσει στην παγκόσμια ποπ κουλτούρα, αλλά νομίζω ότι σε χώρες όπως η Ελλάδα, που είναι πιο κοντά σε αυτές τις κουλτούρες τα πράγματα είναι τελειως διαφορετικά.
Εξαλλου στην Ελλάδα μπλέξαμε με τους συγκερασμένους δυτικούς τα τελευταία χρόνια. Ακόμη και το μπουζούκι που έχει ταστα ή αλλά όργανα με επιρροές από την Ανατολή, παιζονται με την λογική των Μακάμ, που βασίζονται σε ασυγκέραστες κλίμακες.
Δεν λέω ότι αν βγεις στον δρόμο και ρωτήσεις δεκα άτομα, οι έξι θα σου πουν ότι αυτό που ακούνε είναι σωστό ή λάθος, αλλά πιστεύω ότι σαν λαός κρατάμε ακόμη κάποιο επίπεδο γνώσεις. Το πιστεύω ακόμη και για αρκετούς ευρωπαίους, αφού γενικά όλα αυτά τα ηλίθια στερεότυπα έρχονται από την από κει πλευρά του ατλαντικού.
Το πρώτο πράγμα που μας μαθαίνουν στην μουσική είναι οι διάφορες Ανατολής και Δύσης, μονοφωνίας και πολυφωνίας. Μεγαλώνουμε ακούγοντας ψαλμωδίες, τα δημοτικά, τα ρεμπέτικα και κάποια πιο ανατολίτικα που συνήθως θα έχουν κι σαντούρι. Ε το αυτί μας θα είναι πιο εκπαιδευμένο όπως και να το κάνουμε.
